از روزی که رائول کاسترو، رئیس‌جمهور کوبا، در بین نمایندگان پارلمان کشور از نزول اخلاق سخن گفت آن سخنان را نمیتوان تنها به جامعه کوبا منتسب کرد، بلکه میتوان به شرایط هر جامعه سوسیالیست و بستهای که تلاش کرده است تا با فشار و اجبار مدینه فاضلهای را محقق کند، تسری داد؛ جامعهای که مبنایش برنامهریزی مرکزی به شیوه ولادیمیر ایلیچ اولیانف لنین است و اکنون شکست خورده است. لازم است بارها سخنان او را مرور کنیم که هم در اقتصاد شکست خورده است و هم در ساختن سوسیالیسمی که بیشتر تخیلی و وهمی بوده است.
«مردم در خیابان‌ها فریاد می‌زنند و فحش می‌دهند، مست می‌کنند، در اماکن عمومی ادرار می‌کنند، در خیابان‌ها اشغال می‌ریزند، در شهرها خوک پرورش می‌دهند، با صدای بلند موسیقی گوش می‌کنند و مانع آسایش همسایگان می‌شوند. دیررسیدن سرکار، دزدی، رشوه، ساخت‌وساز بی‌مجوز، قطع غیرقانونی درختان و کشتن حیوانات، بی‌احترامی به بزرگ‌ترها و ملاحظه نکردن حال زنان باردار، مادران و کودکان معترض؛ تمام این چیزها درست جلوی چشم ما اتفاق می‌افتد بدون آن‌که شهروندان آن‌ها را محکوم یا با آن‌ها مقابله کنند.»
این رهبر کوبایی ادامه میدهد: وقتی به این اعمال تاسف‌برانگیز نگاه می‌کنم به این فکر می‌افتم که با وجود دستاوردهای آموزشی غیرقابل انکار انقلاب، از نظر فرهنگ شهروندان و روحیه جمعی، گامی به عقب برداشته‌ایم. یکی گرفتن بی‌بندوباری با مدرنیته و کوتاهی و سهل‌انگاری با پیشرفت قابل قبول نیست. زندگی اجتماعی در درجه اول، یعنی پذیرفتن قواعدی که درستکاری و حقوق دیگران را محترم می‌شمارد. او حتی به فساد مقامات کشور هم اشاره کرد؛ سراسر این اعترافات همه به بهای پذیرش سیستمی بوده است که مشکلات سراسری کوبا را با مبارزه با ایالات متحده در دو کفه ترازو قرار میدهد. امروز سوسیالیستهای هوادار سوسیالیسم باید پاسخ این اعتراف تاریخی را بدهند که آیا ارزشش را داشت؟ معاوضه اخلاق با فرهنگ ارتجاعی در برابر کدام آورده؟ اکنون پس از این اعتراف تلخ، اما شجاعانه، رائول کاسترو در سخنرانی آغاز دومین دور ریاست‌جمهوری‌اش برای یک دوره 5 ساله دیگرگفت که فرآیند انتقال قدرت به نسل جدید در کوبا آغاز شده‌است. همچنین میگوئل دیاز کانل 53ساله و وزیر سابق آموزش عالی به سمت معاون اولی ریاست‌جمهوری انتخاب شد. رائول کاسترو با اشاره به انتخاب میگوئل دیاز کانل به‌عنوان معاون اول رئیس‌جمهور گفته است : «انتخاب دیاز کانل گامی اساسی در جهت تشکیل دولت جدید با ترکیب‌بندی افرادی متعلق به نسل جدید است.» مجلس ملی کوبا نیز 31 عضو شورای عالی دولت، نهاد عالی اجرایی در کشور را برگزید. 17نفر از این افراد جدید هستند و میانگین سن آن‌ها 57 سال است.
این تغییرات نشان میدهد فیدل و رائول هر دو خستگی و ناتوانی خود را در اداره امور کشور پذیرفته و به این باور رسیدهاند که انقلاب سوسیالیستی و آرمانهای آن خیال و آرمانگرایی کوری بیشتر نبوده است؛ واقعیت کوبا را میتوان در کف خیابان‌ها و در زندگی روزمره مردم دید. کوبا اکنون حرکت خود را به سمت فضای باز سیاسی و اقتصادی بر خلاف جهت فکری رهبرانش میپیماید و به یقین نسل جدید و جوان دیگر مانند آن پیرمردها فکر نمیکند.
منتشر شده در روزنامه قانون