درصد بهره وری سالن های سینمای ایران طی سالیان گذشته به شدت افت کرده است و چنانچه دولت یازدهم بخواهد فقط با اتکا به تولید داخلی این درصد بهره وری را افزایش نماید اگر نگوییم محال اما بسیار غیر محتمل است ! سینمای ایران با حدود ۱۴۰ هزار صندلی در ۲۵۰ سالن سینما در فقط ۶۰ شهر کشور از ۱۱۸۰ شهر کشور ، چنانچه بخواهد بصورت کامل ظرفیت خود را در اختیار مردم قرار دهد و فرض را بر این بدانیم که مردم نیز روزانه ۵سانس و در ۳۵۰ روز فعال هر سال به سینما مراجعه بنمایند ، در طول سال این ظرفیت می تواند با ۱۰۰ درصد بهره وری به ۲۴۵ میلیون نفر خدمات ارائه نمایند .
در سال ۱۳۹۱ سینمای ایران توانسته است به ۸.۵ میلیون نفر خدمات داده است که درصد بهره وری سینما در حدود ۳ درصد در حوزه اکران بوده است و این با توجه به تعداد پایین سالن های سینمایی کشور اصلا مناسب نیست! البته تعدادی از افراد با استناد به بهره وری ۷ درصدی سینماهای آمریکا معتقدند که این درصد بهره وری برای سینمای ایران خوب است ! اما این نکته را فراموش کرده اند که آمریکا با حدود ۴۰ هزار سینما و بهره وری ۷ درصدی ، سالانه پذیرای حدود ۱میلیارد و ۳۰۰ میلیون مخاطب است و هر آمریکایی در سال نزدیک به ۴ بار سینما می رود ! و در ایران با درصد بهره وری ۳ درصدی ، تنها در ۲۵۰ سینمای کشور و با تعداد ۸.۵ میلیون مخاطب بمعنای این است که هر ایرانی هر ۹ سال یکبار سینما می رود!
نگارنده به هیچ عنوان قصد قیاس سینما در ایران و آمریکا را ندارد و متاسفانه امکان قیاس با هیچ کشوری در ۵قاره امکانپذیر نیست چون در میان ۶۰ کشور دارای سینما، ایران در رده ۵۶ از لحاظ بهره وری قرار دارد ! نگارنده به این نکته اعتقاد راسخ دارد که با اتکای صد درصدی به تولید داخلی و حفظ این انحصار مخرب در حوزه نمایش کشور، امکان افزایش معنا دار درصد بهره وری سینما در ایران امکان پذیر نیست و چاره ای نداریم در حدود ۴۰ درصد از ظرفیت سالن های سینمایی کشور را در اختیار فیلم خارجی بگذاریم . اضافه شدن سالانه در حدود ۱۰۰ فیلم خارجی در حوزه اکران طی یک فرآیند ۴ ساله باعث رونق سالن های سینمایی از یک سو و افزایش انگیزه بخش خصوصی برای ساخت سالن سینما در کلانشهرهای کشور خواهد داشت و چنانچه طی ۴ سال آینده بخواهیم درصد بهره وری سینمای ایران را به حدود ۱۰ درصد برسانیم ( ۲۴ میلیون نفر) باید ضمن امکان نمایش هدفمند فیلم خارجی ، حوزه اکران سینمایی را بسمت رقابت سازنده برای افزایش کیفی تولید داخلی ببریم و این سیاست با توجه به حرکت غیر قابل کنترل جامعه به سمت مصرف کالاهای فرهنگی از سایر کانال های رسمی و غیر رسمی ، مهمترین اولویت سینمای ایران است که رونق سینما فقط و فقط در صف کشیدن مردم جلوی سینماها می توان مشاهده نمود و این با اتکا فقط وفقط به تولید داخلی غیر ممکن است ....