داشتن جامعه ای شاد و با نشاط زمینه را برای افزایش رضایت از زندگی فراهم می کند.آمار ها نشان می دهد که رتبه ایران 115 از میان 156 کشور است.حال این سئوال مطرح می شود که در کشوری بااین همه منابع و فرصت ها برای شادی چرا ملت شادی نیستیم؟

نظر دهید/چرا ملت شادی نیستیم؟
( رتبه 115 ایران در میان 156 کشور)
گزارشی در تاریخ 20 شهریور 92 در سایت ها از چجماه افکار نیوز منتشر شد که نشان از جایگاه کشورها در حوزه شادی در دنیا بود.رتبه ایران در این گزارش 115 در میان 156 کشور است.دانمارک، نروژ، سوییس، هلند، سوئد، کانادا، فنلاند، اتریش، ایسلندو استرالیا به ترتیب در بالاترین سطح شادی هستند.
ممکن است برخی بگویند که شاخص ها مطابق با فرهنگ ما نیست؟ یا آمار ها با رویکرد سیاسی منتشر می شود و ....
این آمار بهانه ای شد تا ببینیم نظر شما( مردم) چیست؟
آیا ملت شادی هستیم؟آمار های حوزه اختلالات روانی ما چه می گویند؟(34 در صد اختلال روانی در تهران)
ارزیابی از وضعیت خودمان داشته باشیم:آیا شاد هستیم؟
من نمی توانم بگویم ملت شادی هستیم چون آمار های خشونت و صرب و جرح و اختلالات روانی، جرایم و آسیب های اجتماعی و ... نشانی از شادی ندارند.
ولی می توانستیم ملت شادی باشیم:
چون منبع مالی خوبی داریم.
نیروی انسانی کارآمد داریم.
طبیعت زیبا داریم.
فرهنگ غنی داریم.
خانواده برای ما مهم است.
مسئولیت پذیری مان در قبال دیگران بد نیست.
و دلایل متعدد دیگر که بهتر از من می دانید.
اما چه شد که هنوز ملت شادی نیستیم؟
www.mousavichalak.ir