در تقویم ایران، روزها و هفته ها به مناسبت های خاص نامگذاری می شوند. از جمله این روز ها هفت مهر، مصادف با روز ملی ایمنی و آتش نشانی است. در کشور ما بیش از 160 سال از تاسیس اولین ایستگاه آتش نشانی در شهر تبریز به سال 1221 شمسی و نزدیک به 80 سال از تاسیس آتش نشانی پایتخت می‌گذرد. در واقع این روز بهانه‌ای است تا از افرادی تقدیر شود که از جان و آسایش خود برای حفظ جان و آسایش دیگر افراد می‌گذرند و به خوبی این شعر زیبای سعدی را سرلوحه زندگی خود قرار دادند که: «بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند/ چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار».
بدون شک اگر علاقه و عشق خدمت به نوع انسانی نباشد، تحمل دشواری های این شغل بسیار دشوار است. شاید از آخرین نمونه ایثارگری های آتش نشانان کشور، بتوان به اقدام انسان دوستانه «شهید امید عباسی» اشاره کرد که با نثار جان خود، جان یک کودک را نجات داد تا در انجام وظیفه اش کوتاهی نکرده باشد.
مروری بر زندگی شهدای آنش نشانی خود گویای این نوع ایثارگری هاست. گرچه تقویت فرهنگ ایمنی که یکی دیگر از اهداف نامگذاری این روز است می تواند زمینه ای را فراهم کند تا تماس مردم با آتش نشانان کمتر شود. آشنایی با زمینه های کاری آتش نشانان در کشور موجب خواهد شد تا مزاحمت های تلفنی برای این مجموعه اضطراری کمتر شود.
به عنوان یک مددکار اجتماعی وظیفه خود می دانم این روزرا به آتش نشانان فداکار کشور تبریک بگویم و برای آنها و خانواده هایشان از خداوند منان سلامت و تندرستی را آرزو کنم.
سید حسن موسوی چلک
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران