در جریان سفر رئیس جمهور به نیویورک و حتی قبل از آن سفر، انتظارات جدیدی در جامعه ایرانی به وجود آمد که بخشی از این انتظارات غیر واقعی و بیش از حد معمول بود. باید تحولات مربوط به سفر دکتر روحانی وهیئت همراه وی را به عنوان صرفاًً گام اول برای بهبود رابطه با غرب وایالات متحده آمریکا تلقی کرد و تدبیری برای کاهش تنش‌های کهنه دانست که برخی از آنها عمیق و برخی هم سطحی هستند. باید در نظر داشت که رابطه ایران و آمریکا دارای ابعاد پیچیده ای است و مشکلات دو طرف بسیارگسترده است که عمرآن به بیش ازسی سال می رسد بنابراین امکان یافتن یک راه حل سریع برای این مشکلات هم غیرممکن وهم غیر منطقی است لذا باید درابتدا یک فضای مثبت ناشی از اراده طرفین برای طرح ورفع مشکلات ایجاد شود. گام بعدی تعیین جدولی برای مشخص کردن موضوعات مورد بحث است.زمان بندی و مشخص نمودن عامل زمان برای بحث این موضوعات اختلافی نقش مهمی می تواند داشته باشد. با ایجاد چنین فضایی است که می توان اذعان داشت گفت و گوی بین ایران و آمریکا گامی به جلو نهاده است؛ در غیر این صورت یک خوش بینی بیش از حد و یک انتظار غیرکنترل شده غیر واقعی به وجود می آید که شرایط را برای گام های بعدی دو طرف سخت‌تر خواهد کرد بنابراین قبل ازهر اقدامی باید مسائل را به صورت منطقی دید و به دنبال یک راه سریع برای حل مشکلات عمیق و پیچیده نبود.
یکی از راهکارهای بهبود روابط دو کشور، فعال شدن حوزه دیپلماسی عمومی است که درچنین مواقعی به کمک دیپلماسی رسمی می آید. دیپلماسی عمومی یعنی تأثیرگذاری برافکار عمومی ازطریق ارتباط مستقیم. یعنی تلطیف افکارعمومی طرف مقابل برای پذیرش یک تغییر. برخی معتقدند که وقتی شعار مرگ بریک کشور داده می شود، اوج نفرت نسبت به آن کشور است. در این کشور،شما هم ملت را دارید و هم دولت را. بنابراین اگر مشکل با دولت ها باشد، باید شعاری سر داده شود که فقط متوجه دولت باشد نه خطاب به کل جامعه. درمورد شعار مرگ بر آمریکا بر همگان واضح است که این دولت آمریکاست که باسیاست‌های خصمانه‌اش سال هاست درمقابل ملت ایران ایستاده و ظلم بسیاری بر مردم ما روا داشته وهرگز منظور این شعار مردم آمریکا نیستند (چه تعداد بی شماری از این مردم را مهاجران واز جمله هم میهنان ایرانی خود ما تشکیل می دهند) اما خواسته یا ناخواسته افکار عمومی جامعه آمریکا این شعار را علیه خود می داند درست همان طور که اگر فردی در خارج از کشور علیه "ایران" شعار دهد، مردم ما نیزحتما حساسیت و واکنش نشان خواهند داد. در شرایطی که تلاش هایی برای حل مشکلات فیمابین ایران و آمریکا و تنش های گذشته در حال انجام است به نظرمی‌رسد این گونه اقدامات وشعارهای تنش‌زا نمی‌تواند به این فرآیند که گام‌های اولیه آن برداشته شده کمک کند.
برخی اقدامات در شرایط فعلی مناسب با فضای موجود نیست وبر روابط مردمی ایران وآمریکا اثرسوء می گذارد.این وظیفه دیپلماسی عمومی است که باید فضا را به سمتی سوق دهد که مردم آمریکا در کنار مردم ایران قرارگیرند تا در نهایت منافع ملی مان تأمین شود. لذا مناسب است هرگونه عاملی که موجب شود برداشت‌های غلطی به طرف مقابل القا شود و مانع ایجاد تحرک صحیح دیپلماتیک شود را کنترل کرد تا اهداف اصلی کشور در ارتباط با مسائل مهم تر تحقق یابد. ممکن است بین ما وبسیاری از کشورهای دنیا مشکل وجود داشته باشد ولی شعار خارج از قواعد دیپلماتیک به اصل تنش زدایی کمک نمی‌کند.