"مشاورانی که رئیس جمهور را وادار به گفت‌وگوی تلفنی کردند، باید پاسخ‌گو باشند. اگر نتوانند حاشیه خود را تطهیر کنند نتیجه‌اش این می‌شود که افرادی که نه دارای سابقه سیاسی و نه قدرت ذهنی و فهم مسائل بین‌الملل هستند، مسیر انحرافی را به ایشان تحمیل کنند و نتیجه این می‌شود که بحث سیاست خارجی عزت‌گریز و عزت‌ستیز در ذهن‌ها متبادر شود. اینک همه میدانند چه‌کسانی رئیس جمهور عزیزمان را در آمپاس قرار دادند تا اقدامی غیرقابل مابه‌ازاء به ایشان تحمیل شود"
جملات بالا بخشی از یادداشت سیدصادق خرازی است درواکنش به گفتگوی تلفنی دکتر روحانی و اوباما در انتهای سفر ایشان به نیویورک.به زعم این دیپلمات پیشین،رئیس جمهور ناخواسته و نادانسته و به یکباره در حلقه مشاورانش گیرافتاده و از سرناچاری تن به این مذاکره تلفنی تابو شکن داده است!
این در حالی است که ایشان بهتر میدانند چنین گفتگوی تلفنی را باید طبق پروتکل انجام داد.خود وی را مبتکر مذاکرات ایران و فرانسه در زمان زاک شیراک می دانند.رویدادی که در زمان خود بسیار سر و صدا کرد و مهم تلقی شد.و دست برقضا اتفاق خوب و مناسبی هم بود.
آن تماس تلفنی بین روسای جمهور ایران و آمریکا و اصولا چنین مذاکره ای هیچ ربطی به مشاوران رئیس جمهور،حداقل در تصمیم گیری نهایی نداشته و ندارد.سید صادق خرازی ناخواسته همجه اش سمت دکتر ظزیف رفته است.چرا که او همه کاره سفر رئیس جمهور به نیویورک بود و محال است رئیس جمهور محترم نظر وزیرامورخارجه اش در این مورد را جویا نشده باشد.
از سوی دیگر معلوم نیست چرا حالا که همه حرف ها از سوی جناح ها و شخصیت های مختلف زده شده و اظهار نظر ها گفته شده و کمی فضا تلطیف گردیده . مردم هم به دولت نمره قبولی داده اند و فضا به لحاظ معنوی مثبت است،ایشان دست به قلم شده است؟
ایکاش سید صادق خرازی؛ کامنت دختر 26 ساله در پای یکی از یادداشت های دکتر ظریف در فیس بوک را می دید.حتی اگر این کامنت طولانی جنبه نمادین داشته باشد بازهم سرشار از گفتنی ها است.بدون هیچ توهینی این کامنت حرف دل بسیاری از افراد تحصیلکرده و حتی عامی و عادی است.و این را کسانی می فهمند که صورت خود را در این روزگار با سیلی سرخ نگاه داشته اند.
سید صادق خرازی یک دیپلمات بسیار متمول است.برای او رفتن به پاریس برای سرزدن به خانواده ؛مانند رفتن مردم عادی به سر کوچه شان است.والبته همین هم نوش جانش.چرا که خدارا شکر دستش در جیب خودش بوده وسلامت نفس هم دارد.اما او هرگز غم نان نداشته.و البته این مهم به ذات ؛هیچ تقصیری را متوجه وی نمی سازد.او از یک خانواده ثروتمند و خوش نام برکشیده شده. او در طی این سالها هرگز محتاج حقوق کارمندی که خیر محتاج حقوق یک مدیر ارشد درجه اول هم نبوده است.
نه او غم نان دارد و نه برای فرزندانش غصه مخارج تحصیل و ازدواج داشته.اما به عنوان یک دیپلمات باسابقه نباید از وضعیت این روزهای مردم مطلع باشد؟ او که حتی از گوشه جیب کوچک جلیقه اش می تواند یک سایت جدید اینترنتی رو کند (به سبب کثرت سایت های اینترنتی متعلق به او) چطور می تواند از اوضاع معیشیتی و روحی مردم تا این اندازه بی خبر باشد؟
در حالی که به نظر می رسد در این روزهایی که مردم به دولت تدبیر و امید و به رئیس جمهورشان دلخوش کرده اند و یک وزیر اومور خارجه به نام دکتر ظریف برایشان بسیار مهم جلوه گری می کند،نباید کامشان را تلخ کرد.
از دیگر سو حمله خرازی به مشاوران رئیس جمهور توهین به شخص دکتر روحانی است.مگر چه مدت از زمان شروع به کار دولت گذشته است و مگر همین سفر به نیویورک از سوی مردم مورد قبول واقع نشد و اتفاقی تاریخی نبود؟
همین مردم مگر از یاد می برندکه در هشت ساله گذشته بر اثر انحرافات و افراط و تفریط ها چه بر سرشان رفته؟آیا این دولت عزت گریز است؟ شما در مقام دلسوزی استکبار ستیزی را هشدار می دهید ؟در حالی که نوع زندگی خودتان بسیار بسیار با قشر مردم متوسط نیز تفاوت دارد.
الان فضا فضای نشاط و اعتماد است.متاسفانه کسانی که هرگز دغدغه نان نداشته اند و آبرو داری را در گرو پهن کردن سفره های آنچنانی می دانند از حال مردم غافلند.مقام معظم رهبری پشتیان دولت هستند و مردم هم در فضایی سرشار از اعتماد به امید روزهای خوش به انتظار نشسته اند.خوب است که دیپلمات های متمول و مدیران ثروتمند به همان پهن کردن سفرهای کذا و کذا بپردازند و به گعده های خصوصی خود بپردازند و خاک به چشم مردم نپاشند.