نزدیک به یک سال پیش، یعنی در 28 آبان 1391، متعاقب توفان مهیب سندی که سواحل خاوری ایالات متحده آمریکا را درهم نوردید و بیش از 70 میلیارد دلار خسارت برجای نهاد، طی یادداشتی با عنوان: "همه چیز ِ هیچ بدی، بد نیست!" اشاره کردم که حتی در توفان سندی هم می‌شود تأمل کرد و رگه‌هایی از امید، شور، مودت و نشاط را رهگیری کرد. متعاقب آن به ماجرای سوریه و آن دو تصویر عجیب پرداختم که انگار همان ضرب المثل مشهور اسپانیایی را تداعی می‌کرد: اینکه "اگر خانه‌ات آتش گرفت، خود را با آن گرم کن!"
و حالا تصویری از سیلی کم سابقه در شهر کویری لاس وگاس به دستم رسیده که همین سپتامبر گذشته رخ داد و واکنش این دو شهروند از مجموع 7 میلیارد انسان مستقر در کره زمین برایم جالب بود! چرا که انگار آنها هم به این نتیجه رسیده‌اند که گرم کردن خود با آتش اسپانیایی‌ها خیلی هم نابخردانه نیست! هست؟
نظر شما چیست؟ اگر روزی روزگاری در یک سفر تفریحی، خودروی خویش را در محاصره‌ی باران و سیلاب، اینگونه زمین‌گیر ببینید و حس کنید که همه‌ی برنامه‌هاتان برهم خورده است، چه می‌کنید؟!