به گزارش خبرآنلاین، آیت‌الله محمدعلى گرامی در گفت‌‌وگو با ایکنا به موضوع شبهه تبعیض جنسی در مورد شهادت زنان با توجه به آیه 282 سوره بقره پرداخته است.
در آیه 282 سوره بقره آمده است: «وَاسْتَشْهِدُوا شَهِیدَیْنِ مِنْ رِجَالِکُمْ فَإِنْ لَمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَى» باید علاوه بر نوشتنِ سند از میان مردانتان دو تن را گواه بگیرید، و اگر دو مرد نبودند، یک مرد و دو زن از گواهانى که مى‌پسندید (شهادت آنها پذیرفته است) گواه باشند. تعیین دو زن به جاى یک مرد براى این است که بیم آن مى‌رود که یکى از آن دو زن فراموش کند که در این صورت باید یکى از آن دو که به خاطر دارد دیگرى را یادآورى کند.
آیت الله گرامی درباره این آیه می گوید: «در این آیه خداوند تبارک و تعالی به صراحت نحوه شهادت زن را بیان می‌کند و بعد از بیان آن دلیلی را برای این تفاوت ذکر کرده است. خدواند دلیل اینکه دو زن را به حساب یک مرد گذاشته است بیان می‌کند که اگر یکی از این دو زن اشتباه رفت دیگری او را متوجه سازد.
بنابراین بر اساس این آیه می‌توان گفت خداوند احتمال اشتباه و خطای زن و انحراف از حقیقت در مقام شهادت و گواه را بیشتر از مردان می‌داند. واقعیت نیز همین است؛ چرا که زن‌ها از مردها احساسی‌تر هستند، وجود این احساس باعث می‌شود که احتمال خطا و اشتباه بیشتر شود چون در مقام قضاوت و شهادت مسئله اساسی و مهم کشف حقیقت است، خداوند دو زن را برای اینکه اگر یکی از زنان اشتباه رفت دیگری او را هدایت و راهنمایی کند در مقابل یک مرد قرار داده است نه اینکه به خاطر احتمالی که در انحراف حقیقت در آنها وجود دارد بخواهد شهادت زن را به طور کلی نادیده بگیرد.»
وی در ادامه عنوان می کند: «نکته دیگری که در این آیه وجود دارد خطاب اولیه این آیه به مومنان است « َیا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» در واقع این خطاب پاسخ به کسانی است که این حکم را ارشادی و مختص زمان پیامبر(ص) می‌دانند. وقتی خداوند از این خطاب استفاده می‌کند نشان دهنده فرا زمانی و فرا مکانی بودن خطاب و دستور است و این در واقع مانند خطاباتی است که برای نماز و دیگر احکام تشریعی در قرآن بیان شده است. آیا مسائلی همچون ایمان و مومن مربوط به به صدر اسلام است؟ در حالی که تا اسلام است ایمان و مومنین نیز هستند پس هر مومنی در هر زمان و مکانی مخاطب این آیه است.»
/6262