محمد سرابی
به نظر میرسد گروههای افراطی عراق و سوریه دائما در حال گشایش جبهههای جدید بر روی خود هستند. اگرچه بمبگذاری در مقابل یک کلیسا در بغداد و انفجار خودرو در بازار مسیحیان این شهر مستقیماً با مسئولیت القاعد انجام نشد، اما همراستا بودن آن با مواضع گروههایی مانند داعش در سوریه این ظن را تقویت کرد که القاعده از وارد کردن اقلیتها به جنگ واهمهای ندارد.
امسال مناسبت مذهبی شیعیان فاصله کوتاهی با آیین مذهبی مسیحیان داشت و به نظر میآمد با توجه به حوادث سالهای قبل بیشترین توجه تروریستها بر اقدامات خشونتآمیز در اربعین حسینی متمرکز باشد که همینطور هم شد و این مراسم با کشته و زخمی شدن تعدادی از عزاداران همراه بود اما به فاصله چند روز از آن، انفجار بمبها در میان اقلیت مسیحی دامنه قربانیان را بیشتر کرد. به گفته سعد معان سخنگوی وزارت کشور عراق این ترورها بازار را هدف گرفته بود و نه کلیسا را و قربانیان هم ترکیبی از مسلمان و مسیحی بودند.
لویس رافائیل ساکو پیشوای کلیسای کلدانی - کاتولیک عراق هم اینکه هدف کلیسا نبوده را تایید کرده است. هیچ کس تمایلی ندارد که جنگ از عراق - که در آن مسیحیان 3 درصد هستند- به سوریه با 10 درصد مسیحی و از آنجا به لبنان که مقدار زیادی مسیحی دارد، برسد.
القاعده سوریه، جنگ را با هدف سرنگونی حکومت اسد آغاز کرد؛ ولی زمانی که منطقه تحت کنترل آن به مناطق کردنشین نزدیک شد مبارزه با دولت مرکزی تبدیل به جنگ قومی شد و گروههای مسلح به دلیل کرد و عرب بودن درگیر شدند.
داعش و جبهه نصرت هم ظاهراً آنقدر نیرو و اسلحه دارند که بتوانند در چند جبهه مشغول شوند. از سوریه خبرهایی درباره تخریب مجسمههای عبادتگاههای مسیحی و حمله به روستاها میرسد. اگرچه در خاورمیانه معمولا اقلیتهای باستانی مسیحی در مناقشات داخلی دست به اسلحه نمیبرند ولی تجربه «کتائب» نشان می دهد که همیشه نمیتوان این احتمال را نادیده گرفت. زمانی که آوارگاه فلسطینی به لبنان رفتند کسی از اهالی این کشور احتمال نمیداد که مسیحیان مارونی تبدیل به فالانژهای «جمایل» شوند. اما زمانی که درگیری ادامه پیدا کرد، آتش دائما شعلهور شد و در نهایت به فاجعه صبرا و شتیلا منتهی شد.
ابتدای ژانویه 2014 دقیقاً منطبق با 28 صفر سالروز درگذشت پیامبر اسلام (ص) است. مسلما در مناطق جنگ زدهای مانند سوریه یا نقاطی چون لبنان تحرکات خشونت آمیز میتواند زمینهساز حوادث خونین باشد.
5252