ساعتی پیش برخی از دوستداران و فعالین محیط زیست در مازندران از جمله آرش خیراندیش، اسفندیار ملاحسینی و افشین ابوطالبی طی تماس‌های متعدد با نگارنده خبر دادند که ظاهراً یک پلنگ دیگر در ارتفاعات دوهزار تنکابن (حومه‌ی روستای اِکَر) مورد اصابت گلوله توسط متخلفین قرار گرفته و هم‌اینک در یک منطقه‌ی جنگلی پناه گرفته است. با تماس‌هایی که با مسئولین ستاد و اداره کل محیط زیست استان مازندران برقرار شد، مشخص گردید که یک یگان مجهز به دامپزشک و اسلحه بیهوشی به سمت منطقه در حال حرکت هستند تا بلکه بتوانند از اعلام مرگ یا قتل دهمین پلنگ در طول ده ماه گذشته ممانعت به عمل آورند. البته هنوز دلیل جراحت پلنگ کاملاً مشخص نیست و برخی از محلی‌ها می‌گویند: این گربه‌سان بزرگ کشور در اثر ترس و پرتاب از صخره مجروح شده و گلوله‌ای به وی اصابت نکرده است. برخی نیز دلیل جراحت وی را درگیری با یک حیوان دیگر می‌دانند.
آنچه که در این رخدادها بسیار متأثرکننده می‌نماید، آن است که ظاهراً به رغم اطلاع‌رسانی گسترده و موج خبری ایجاد شده در طول چند ماه گذشته و حتی ورود یک استاندار به ماجرا، همچنان مردم محلی در اطراف زیستگاه‌های پلنگ، متوجه چگونگی رفتار و تعامل با این گربه سان در خطر انقراض ایران نیستند؛ واقعیتی که آشکارا ضرورت آموزش‌های جدی‌تر در سطوح مدارس و جوامع محلی را به صورت رو در رو بیش از پیش عیان می‌سازد.
به هر حال امیدوارم، همکارانم در اداره کل محیط زیست استان مازندران و اداره محیط زیست تنکابن بتوانند اینبار از مرگ این پلنگ ممانعت به عمل آورند. آخرین خبر اینکه علاوه بر محیط‌بان‌های منطقه، مأمورین نیروی انتظامی و برخی از رانندگان کنجکاو عبوری و مردم محلی، هم‌اکنون در منطقه حضور داشته و ازدحام کرده‌اند.