وزیر کشور نیز در جلسه امروز ستاد مبارزه با مواد مخدر عنوان کردند یک میلیون و 400 هزار فرزند در خانواده های پرخطر زندگی می کنند- اگرچه می دانیم آمارهای رسمی و غیر رسمی یا واقعی همواره در ایران فاصله بسیاری دارد و البته مقامات نیز خود به این موضوع معترفند- بر این اساس وزیر کشور آمار رسمی معتادان را یک میلیون و 350 هزار نفر (آمار مربوط به سال 90 است) اعلام می کند و می گوید اگر این تعداد را ضرب در اعضای خانواده کنیم حدود 5/5 تا 6 میلیون نفر در کشور با مواد مخدر سر و کار دارند.
این درحالی است که دکتر علی هاشمی رییس اسبق ستاد مبارزه با مواد مخدر در یک گفت و گوی مطبوعاتی رقم واقعی معتادان را بیش از 4 میلیون نفر عنوان می کند و اگر فرمول وزیر کشور و دبیر فعلی ستاد با رقم 4 میلیون محاسبه شود آن وقت می توانیم بگوییم بیش از 4 میلیون فرزند در خانواده های پرخطر زندگی می کنند و بیش از 20 میلیون نفر در کشور با مواد مخدر سر و کار دارند.
به این آمار رقم 14 میلیونی جمعیت بی کاران را هم اضافه کنید و از آن مهم تر آمار چند ماه پیش مرکز آمار از جمعیت 40 میلیونی که هیچ نقشی در توسعه کشور ندارند؛ یعنی نیمی از جمعیت کشور که معلوم نیست کار می کنند یا نه!
اینکه پیرسالی در سال های آینده گریبان کشور را خواهد گرفت و چرخ های توسعه را که اکنون نیز به کندی می چرخد، از حرکت باز خواهد داشت حرف درستی است. اینکه یکی دو دهه دیگر باید نیمی از مهدهای کودک و مدارس کشور را به سرای سالمندان تبدیل کنیم هم درست، اما آیا به ضرب و زور دستبند و زندان می شود جمعیت را اضافه کرد؟ جمعیت ناخواسته و بی کیفیت، کدام چرخ توسعه را خواهد چرخاند؟ دادگاه با متخلفان چگونه برخورد می کند؟ آیا صفحه حوادث روزنامه ها هنگام ارائه گزارش جلسات دادرسی، صورت "تحدید کنندگان جمعیت" را شطرنجی می کنند؟ راستی مجرم کیست؟ کسی که وازکتومی کرده یا دکتری که به چنین جراحی ناشایستی مبادرت کرده است؟
چندی پیش یکی از مسئولان عنوان کرده بود خانواده های دو فرزندی را شناسایی کرده و به زودی مداخله خواهند کرد! اما توضیح نداده بودند که چگونه مداخله خواهند کرد؟ طرفین را نصیحت می کنند؟ گواهی نامه رانندگی شان را باطل می کنند؟ به هسته های گزینش می گویند این خانواده مشکوک به تاثیر پذیری از فرهنگ منحط غرب است؟ ماهواره شان را ضبط می کنند؟ یارانه را قطع می کنند؟ چکار می کنند؟
سیاست افزایش جمعیت درست اما با کدام زیرساخت؟ آیا بهتر نیست به جای ممنوعیت وازکتومی به فکر بحران آب باشیم، قبرستانی برای دفن اموات بیابیم، شغل ایجاد کنیم تا سالی 200 هزار نفر جمعیت کیفی از کشور خارج نشوند؟ آیا بهتر نیست به جای ممنوعیت ورود ابزار پیشگیری از بارداری، به فکر کنترل ایدز و مصرف روزافزون مواد مخدر باشیم؟ ما کدام جمعیت را افزایش می دهیم و کدام جمعیت را از دست می دهیم؟