حالا کار نظارت بر این قانون بر عهده کیست؟ رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفته:« یکی از بحث‌های مطرح کمیسیون فرهنگی رسیدگی به موضوع مطبوعات و حمایت از خبرنگاران به‌ویژه بیمه آنان است.» و سریعاً هم رفته سر اصل موضوع و با اشاره به همین قصه‌ی سختی کار و زیان‌آور بودن کار خبرنگاری ادامه داده:« کمیسیون فرهنگی مجلس بر حسن اجرای قانون نظارت دارد تا چه میزان از این اقشار مورد حمایت قانونی قرار می‌گیرند. چندی قبل وزیر ارشاد و معاونانش در کمیسیون ما بودند و پیرامون مطبوعات بحث مفصل شد.» یعنی چشم‌انداز شغلی و بیمه‌ای خبرنگاران و روزنامه‌نگاران، دیگر از آن گذشته و البته حال ِ شرمنده خانواده بودن، خارج می‌شود و یک خبرنگار با سربلندی، می‌تواند همه جا از شغلش صحبت کند و لااقل شأن اجتماعی و امنیت شغلی‌ای معادل همتاهای خود در کشور هند داشته باشد؟ شاید آنهایی که خود درگیر این شغل و حواشی آن نیستند، تصور کنند که پافشاری بر مشکلات این شغل، نوعی اغراق است اما باور کنید که بسیاری از کسانی که در این حوزه اسم و رسمی دارند، اصلاً دل‌شان نمی‌خواهد که فرزندان‌شان، وارد آن شوند و می‌گویند هیچ آینده‌ای ندارد.
تاریخ انتشار: ۹ تیر ۱۳۹۳ - ۱۴:۴۵
بالاخره متوجه نشدیم که خبرنگاری در این کشور، کار سخت است یا کار راحت است؟! البته از نظر کسانی که دارند این کار را می‌کنند که کار سخت است و ظاهراً قانونی‌اش هم کار سخت است اما وقتی پای اجرای قانون پیش می‌آید آن وقت مشخص می‌شود که کار سخت نیست یا اصلاً سخت نیست و اتفاقاً خیلی هم آسان است چون آخرش تأمین اجتماعی باید جوابگوی حقوق بازنشستگی و بازنشستگی زودرس و باقی قصه‌ها باشد که شرمنده‌ام بگویم در دهه هشتاد و تا همین اوایل دهه نود، این جوابگویی خیلی کم بوده.