امیر حاج رضایی

بحثی که مطرح شده این است که نوک انتقادات را به سمت کارلوس کروش نشانه رفته اند و می گویند او چطور تیم ملی را تمرین داده که بازیکنان افت کرده اند؟ از طرفی این دیدگاه هم مطرح هست که مربیان باشگاه ها نتوانسته اند بازیکنان را ریکاوری کنند و آن ها را به شرایط ایده آل برگردانند. ولی به نظرم مربیان نباید از یکدیگر انتقاد کنند. من کار مربیگری نمی کنم. آقایان باید حرمت یکدیگر را نگه دارند. خیلی چیزها بین مسائل شخصی گم می شود. مسائل شخصی می آید و وارد مبانی علمی فوتبال می شود. بنابراین اگر چنین اتفاقی افتاده باشد، برای فوتبال بد است. مهم این است که در این میان حرف ها علمی باشند نه بر اساس مسائل شخصی.
یکی از هنرهایی که هر مربی باید داشته باشد این است که بتواند بازیکن را به شرایط مطلوب برگرداند. این دعواها جدید نیست و پیش از این هم بارها حرف هایی از این دست شنیده ایم. قبلا بارها شنیده ایم که یک مربی گفته بازیکن مان را به تیم ملی داده ایم و مصدوم یا فوتبال زده شده. این ها قبلا هم وجود داشته. ممکن است بازیکن سخت تمرین کرده باشد. ولی اگر در فوتبال ما یک هارمونی بود، این مسائل حل می شد. الان نمی شود کسی که این سوال و این بحث را مطرح کرده، متهم کرد. به نظرم بحث اصلی در حال حاضر، مسائل روحی و روانی است.
شاید اتفاقاتی که پس از بازگشت تیم ملی برای بازیکنان رخ داد باعث این افت شده باشد. مسائلی مانند ماجرای تمدید قرارداد کروش، بحث قراردادهای خودشان و هجمه انتقادات به عملکرد تیم ملی در جام جهانی، مسائلی است که می تواند در عملکرد ملی پوشان تاثیر گذاشته باشد. شاید بازیکنان توقع یا توهم برخورد بهتری را داشتند ولی وقتی به ایران برگشتند و واقعیت را دیدند، از نظر فکری به هم ریختند. نمی خواهم بحث روانشناسی کنم ولی هرچه ذهن آدم درگیر شود، جسم هم درگیر می شود. در مرحله بعد، اشتباه می کند چون ذهنش درگیر است. ولی در کل من فکر می کنم مسئله اصلی، تقابل مربیان با یکدیگر است. حق انتقاد باید محفوظ باشد ولی حرمت ها هم باید حفظ شوند.
43 43

منبع: خبرآنلاین