ابوریحان بیرونی (م 440) به گواهی الاثار الباقیه و بخش تقویمی خود (که فهرستی از روزهای مهم مذهبی اعم از عید یا عزا را در آن تقویم می آورد) بدون شک شیعی به تمام معناست. این احتمال وجود دارد که برخی از مطالب ارائه شده توسط او در این بخش، به تقلید از تقویم های رایج بوده که مراسم و ایام عبادی و با فضیلت شیعی هم در آن آمده، اما لحن عبارات او به قدری روشن است که علائق شیعی وی قابل انکار نیست. در این باره البته باید تحقیق بیشتری صورت گیرد.
نسخه ای از الاثار الباقیه در فرانسه نگهداری می شود که بسیار زیباست و بر اساس گفته فهرست نویس در قرن شانزدهم میلادی کتابت شده است. در این نسخه دو نقاشی از روز مباهله و روز غدیر درج شده که در نهایت زیبایی است و باید گفت از بهترین نقاشی های مذهبی باقی مانده از آن روزگار است.
باید توجه داشت که این نقاشی ها در همه نسخ کتاب نیست و حتما از خود ابوریحان نه، اما کاتب ظریف و هنرمندی اینها را به کتاب افزوده است.
روز هیجدهم ذی حجه روز غدیر و روز 24 همان ماه روز مباهله است. گفتنی است که امسال هزار و چهارصدمین سال آغاز خلافت رسمی امام علی است، چرا که روز کشته شدن خلیفه سوم در این روز رخ داده و سال 35 هجری بوده است.
آن نقاشی چهار صد سال قبل که صورت ها را نشان داده و این هم نقاشی امروز که صورت ها را محو کرده است. این تصویر از خیابان جمهوری قم گرفته شده که به مناسبت غدیر امسال (1393 / 1435) وسط خیابان نصب شده است. عکس را عصر روز پنج شنبه 24 مهر گرفتم.
در باره نقاشی آثار الباقیه، آقای عمادی حائری نوشتند که اصل این نقاشی در نسخه الاثار در ادیبنورگ کتابت سال 707 بوده که بعدها در نسخه های دیگر از جمله نسخه سپهسالار بازسازی شده است. تصویری از آنچه در مقاله ایشان با عنوان گزارش میراث سال ششم شماره پنجم و ششم آذر 1391 بوده را در اینجا می گذارم.با سپاس از ایشان