آژانس فضایی اروپا تایید کرد این فرودگر بدون‌سرنشین، روز چهارشنبه ساعت 16 به وقت گرینویچ (19:30 به وقت تهران) در محل موردنظر ملقب به Agilkia بر روی دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko فرود آمده است.
دنباله‌دار و فرودگر 510 میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارند بنابراین رسیدن خبر فرودآمدن فرودگر بر روی دنباله‌دار به تیم تحقیقاتی این ماموریت واقع در آلمان، 28 دقیقه و 20 ثانیه طول کشید.
روز پیش از فرود، Phiale صد کیلوگرمی روشن شد و باتری‌هایش برای نخستین بار از زمان ترک زمین شارژ شدند. باتری‌ها آهسته‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، گرم شدند اما این فرودگر به زودی تا دمای عملیاتی‌اش گرم شد. تیم ماموریت دستور به‌روزرسانی فرودگر را به گونه‌ای ارسال کرده بود که این سامانه بتواند به طور خودکار بر روی سایت فرود، آرام گیرد.
فرودگر روز چهارشنبه ساعت 2:35 دقیقه به وقت گرینویچ (6:05 به وقت تهران) اعلام کرد آماده جدایی از روزتاست. علی‌رغم بروز نقص فنی در موتور پرتاب‌کننده حاوی گاز سرد موجود بر روی این فرودگر، روزتا ساعت 7:35 دقیقه به وقت گرینویچ (11:05 به وقت تهران) مانور نهایی‌اش را تکمیل کرد و اجازه نهایی برای انجام فرآیند جدایی به آن داده شد.
ساعت 9:35 دقیقه به وقت گرینویچ (13:05 به وقت تهران) Philae از روزتا جدا شد و طی مانورهای تصحیح مسیر آن، ارتباط تیم کنترل زمینی با هر دوی فضاپیماها قطع شد. بنابراین این سامانه‌ها طوری برنامه‌ریزی شدند که به طور خودکار عمل کنند.
بر اساس اعلام سازمان فضایی اروپا، میدان گرانشی دنباله‌دار حین فرود، این فرودگر را با سرعت حدود یک متر در ثانیه به سمت خود کشید. میدان گرانشی دنباله‌دار، یک صدهزارم میدان گرانش زمین است.
حین فرود، نور خورشید به اندازه‌ای کافی بود که فرودگر را نیرودهی کند اما به اندازه‌ای نبود که فعالیت دنباله‌دار را خطرناک کند.
تیم ماموریت اعلام کرد حین فرود سامانه بر روی دنباله‌دار، چنگال‌های فرود آن طور که برنامه‌ریزی شده بود، عمل نکردند و فرودگر از سطح بلند شد و در دومین تلاش توانست بار دیگر بر روی بدنه یخی دنباله‌دار فرود آید و فرود خود را تثبیت کند.
آژانس فضایی اروپا اعلام کرد Philae به عنوان بخشی از ماموریت دو و نیم روزه‌اش، شروع به گرفتن عکس‌های پانورامیک از دنباله‌دار کرده و در این جا از 10 ابزار خود استفاده می‌کند.
ماموریت فرودگر Philae، تحلیل دنباله‌دار 67P با جزئیات و دقت بیشتر است و به ادعای آژانس فضایی اروپا، نتایج این تحلیل می‌تواند تاریخ چگونگی‌گیری زمین را از نو بنویسد. در صورتی که پنل‌های خورشیدی این سامانه قادر به شارژ کردن باتری‌های آن باشد، این ماموریت بسط خواهد یافت.
زمانی که روزتا در سال 2004 به فضا پرتاب شد، به اندازه‌ای از آن دور بود که باید سه بار حول زمین و یک بار حول مریخ می‌چرخید تا بتواند از گرانش آن‌ها برای پرتاب به عمق منظومه شمسی استفاده کند. این فضاپیما بیش از یک سال را به بررسی 67P خواهد پرداخت که ماده تشکیل‌دهنده آن از بقایای شکل‌گیری منظومه شمسی در 4.5 میلیون سال پیش است.
روزتا از زمان رسیدنش به دنباله‌دار در تاریخ، در حال نقشه‌برداری از دنباله‌دار برای یافتن مکانی مناسب جهت فرود فرودگر Philae بر روی آن بوده است.
منبع: ایسنا
23503