این جامعه شناس در بخشی از یادداشت نوشته است:
«در ایران مردم از روابط رودرو لذت می برند و در روابط خصوصی و دوستانه درگیرند اما الان که این روابط کمتر شده است، مردم شاید علایق خود را به دیگران از طریق فضای مجازی نشان می دهند. تا چند وقت پیش جوانان برای دور هم بودن پاتوقهایی در کافی شاپها و کافی نت ها داشتند که متاسفانه با آن هم برخورد شد و نهایتا به نظر می رسد چاره ای نیست جز اینکه دایره روابط به شبکه های مجازی محدود شود.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین، پس از اشاره به دو جریانی که در تلویزیون وجود دارد (منفعل بودن مخاطب و ایدئولوژیک بودن برنامه ها)، به دلیل های گرایش جوان ها به سمت شبکه های اجتماعی اشاره کرده و می نویسد:
«جوانان ما امروز بیشتر علاقه به تعامل دارند، اما چون در عرصه واقعی محدودیت دارند از دنیای مجازی اخبار را دنبال می کنند. در دنیای مجازی با هم در ارتباط هستند و این ارتباط، دوسویه است برای همین افراد تصور همفکری و همدردی دارند. در واقع دنیای مجازی سبب هم افزایی می شود و همین باعث جذابیت آن شده است. در جامعه ما متاسفانه برنامه ریزی فرهنگی عمدتا در راستای یک گروه خاص و کوچک انجام می شود و تمام افراد را با دیدگاه ها، فرهنگها و اقوام دربرنمی گیرد. متاسفانه رسانه هایی داریم که عموما افراد را در یک شکل می بیند و تفاوت قائل نیست، اما تفاوتها در جامعه وجود دارد و رسانه هایی که تفاوت را بازتاب بدهند و افراد را پیوند بدهند جاذبه پیدا می کنند و تاثیرگذار هستند. رسانه های مجازی منشا تحولات فرهنگی هم خواهند بود و با وجودی که در رسانه های عمومی میلیاردها تومان برای درج یک خبر هزینه می شود اما در این رسانه ها بدون هیچ هزینه ای اخبار منتشر می شود، مردم پیگیری می کنند و در تعامل هستند؛ بنابراین با پول و قدرت نمی توان فرهنگ را انتقال دارد یا افراد را جذب کرد که متاسفانه در این زمینه هم نگاه منفی وجود دارد.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.