در این یادداشت آمده است:اقدام اخیر آمریکا در پیاده‌کردن تجهیزات نظامی در منطقه خلیج فارس که با هدف مقابله با تهدیدات احتمالی ایران صورت گرفت،نارضایتی‌هایی را در میان کشورهای مختلف به دنبال داشته است.
هر چند که سیاست تجهیز اعراب و مقابله با قدرت گرفتن ایران ، مسئله تازه‌ای نبوده و از زمان بوش بالاخص سال 2005 شاهد آن هستیم اما در مقطع کنونی، سرعت گرفتن چنین سیاستی به ضرر همه کشورهای منطقه بوده و می‌تواند فضای خاورمیانه را بی‌ثبات کند.
در ادامه این نوشتار آمده است: کم نیستند افرادی که در واشنگتن خواهان مذاکره با ایران و متعهد کردن این کشور از طریق مذاکرات چندجانبه هستند.سیمور هرش،روزنامه‌نگار آمریکایی از جمله این افراد است.او بر این اعتقاد است که ایران توانایی کامل برای غنی‌سازی اورانیوم را ندارد و روند غنی‌سازی کنونی در ایران در سطح ضعیفی قرار داشته و به هیچ عنوان نمی تواند برای مقاصد نظامی مورد استفاده قرار گیرد.
هرش بر این اعتقاد است که ایران پیشتر پیشنهاد غرب را پذیرفته و به مبادله هسته‌ای راضی شده بود.او بر این باور است که غرب با طلب کردن سهم بیشتر اورانیوم، اشتباه بزرگی در این میان مرتکب شده و بدین ترتیب مذاکرات را بلوکه کرد. بر اساس همین مواضع غرب بود که ایران تصمیم گرفت با اتکاء به خود، دست به غنی‌سازی اورانیوم بزند و بدین ترتیب، معضل موجود را به تنهایی حل کند.
نویسنده این یادداشت در ادامه به نظرات روزنامه‌نگار دیگری اشاره می‌کند که کاملا با دیدگاههای هرش در تضاد است.این روزنامه‌نگار بر این اعتقاد است که ماهیت ضدآمریکایی رهبران ایران مانع از آن می‌شود که تصمیم عاقلانه‌ای در مقابل چالشهای کنونی گرفته شود. ایران بارها و به کرات با پیشنهادات غرب روبرو شده، اما به انحاء مختلف پاسخ شفاف و درستی برای آنها ارائه نکرده است.حتی درزمان خاتمی، زمانی که او لحن خود را در برابر آمریکا نرم‌تر کرد با موجی از انتقادات تندروها در رژیم روبرو شد.
نویسنده در پایان می‌نویسد: به نظر می‌رسد که پذیرش احتمالی پیشنهاد غرب از سوی ایران بیش از پیامدهای خارجی، اثرات داخلی داشته باشد و در صورت تحقق آن، رهبران را با اختلافات داخلی روبرو کند.
حریت / 2 فوریه 2010
ترجمه : زهرا خدایی