بابک کمانگری - خبرآنلاین: اين حوالى، همين دوروبر، ما چند ميليون نفر اين بار مى خواهيم مانند تمام حضور های تان در لیگ جهانی اين چند سال اخير يك حال خوبى به خودمان بدهيم. ما مردمى كه زياد شوخى مى كنيم؛ زياد هيجان زده مى شويم؛ تا حدودى شيطنت به خرج مى دهيم و كمى همديگر را اذيت مى كنيم، اين بار مثل تمام لحظات سخت و تعيين كننده كه آيين همدلى را به جا مى آورديم مى خواهيم همدلانه سوار موج شويم، موجى كه اغلب در همين فصول به راه مى اندازيم و مسلط به تاكتيك غافل‌گيرى مى خواهيم حالا حالاها سوارش باشيم.
اين بار اما سواى بداخلاقى ها و كج انديشي ها، مردمى بى شمار هستيم كه نيم خيز شده. با هر حركت تان مشت گره كرده و با هر سلحشورى تان، نمى خواهيم سرافكنده ى اين كارزار باشيم.
ما احساساتى هستيم و جوگير. دوست داريم اين جورى باشيم. عشق مى كنيم وقتى كاپيتان معروف‌مان به جاى پاس دادن، هوس جاخالى انداختن مى كند، فريادمان گوش فلك را كر كند. وقتى مربى فرنگى مان آخر نيمه، دست به كمر با رگ گردن برجسته و نگاهى خون بار كنار زمين انتظار داور كذايي را مى كشد، به خود می بالیم که عجب غیرتی دارد!
حال مى كنيم رضا يزدانی‌مان براى "دريدن" حریف روى تشك مى رود و می رود جگرمان حال می آید وقتی می بینیم محمد موسوی درگیری لفظی با کوبیاک را تا جایی پیش می برد که باید حرف های خارج شده از دهانش را شطرنجی کنند. این عادت ماست و حالا موفقیت شما قهرمانان والیبال، دلخوشی مان شده در این روزهای بی خبری، بی فوتبالی و بی تب و تاب سیاسی!
از فوتبالى‌ها انتظار نداريم به فينال جام جهانى بروند؛ از شما چرا. دوست داريم عيش‌مان را كامل كنيد و قهرمان جهان شويد. به فينال برويد و ما هى قربان صدقه قد و بالاي‌تان برويم. نرفتيد؟ قهرمان نشديد؟ فداى سرتان. ما هم افسردگى نمى گيريم. كمى غمگين مى شويم كه آن را هم خوب بلديم چطور رفعش كنيم؛ مايه‌ش يك اتاق دربسته و يك موزيك دردناك است. ما چيز زيادى نمى خواهيم، فقط مى خواهيم چند روزى روياپردازى كنيم كه دنيا بدون روياپردازان مغاكى تاريك است، كه همه ى بزرگى هاى بشر و همه شاهكارهاى بشرى را روياهايش آفريده است. ما ديوانه اينيم كه روى بال صعودى موج جوزده شويم و ده و پانزده ها را صد ببينيم و از كاه كوه بسازيم و ذوق كنيم و لذت ببريم و دور هم جمع شويم و فرياد بكشيم و بخنديم و اشك بريزيم. دامنه ى نزولى موج؟ به درك! حتى به آن فكر هم نمى كنيم.
ما، همه مردم، حتى آن كارشناسان منفى باف، حتى آن گزارشگران و مفسران الكن، حتى آن يال و كوپال داران خودشيفته ى عرصه اظهارنظر كه عجولانه شما را با بهانه‌هاى بنى اسراييلى نواختند؛ همه‌مان پشت سرتان هستيم. با قلب‌مان پشت‌تان مى‌ايستيم؛ با هر سرويسى كه مى زنيد و هر اسپكى كه مى نوازيد، توان هشتاد ميليون ايرانى در بازوهاتان بازتوليد مى شود. شما وظيفه‌تان اين است كه براى امتداد دلخوشى هاى «ما» تا آخرين اتم انرژى‌تان بجنگيد؛ فقط هرجا كم آورديد كافى ست دست تان را روى قلب تان بگذاريد، ضربانى كه حس مى كنيد انعكاس تپش قلب يك ملت است.
4141