به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ آنها در سالن 12 هزار نفری ورزشگاه آزادی حضور فیزیکی نداشتند. کیلومترها با این سالن فاصله داشتند اما گویا، در کنار آن 12 هزار نفر و مردان قهرمان والیبال بودند. خانواده های ایران با خود پرچم آورده اند، ووزلاهای بزرگ و هر اقلامی که تماشاگران در ورزشگاه آزادی داشتند. آنها گویا تصور می کردند صدای تشویق هایشان به گوش بازیکنان می رسد، وقتی نام معروف و محمودی و بقیه بچه های ایران را صدا می زدند. در ست اول وقتی ایران برد صدای تشویق شان سالن را برداشته بود و وقتی دو ست بعدی را باخت، دوباره این صدای تشویق ها به گوش می رسید. آنها نا امید نبودند و کسی هم نشنید وقتی داشتند می باختند، توهینی شود و کسی ناسزایی بگوید. همه تا لحظه آخر امیدوار بودند و در پایان، فکر می کردند سهم کوچکی در این برد دارند. شب مهیج آنها با برد ایران کامل شد. وقتی ایران امتیاز 15 را در ست پنجم گرفت و بازی را برد، تماشاگران پابه پای آن 12 هزار نفر تیم ملی را تشویق می کردند و سر از پا نمی شناختند. در پایان، همه از شب پرهیجان خود حرف می زدند از اینکه کاش آن روز برسد که خانواده ها در کنار یکدیگر و در سالن آزادی، تماشاگر بازی والیبال باشند.
عکس ها: حامد ملک پور
256 41