"آيا خوشحالي اين جماعت در رنج و عذاب ملت مسلمان ايران است؟ آيا اينها از بي‌ثباتي سياسي و اقتصادي كشور و در نتيجه تعطيلي كامل واحدهاي توليدي و سرمايه‌گذاري و نشاط اقتصادي و مآلا توسعه فقر و بيكاري و فساد و فحشا و... لذت مي‌برند؟."
چندان تخصص و شناختی از مسائل داخلی نداشته، اصراری هم ندارم داشته باشم.اما حیفم آمد به موضوعی که در پی می خوانید نپردازم. پاراگراف بالا بخشی از نوشته محمد شریعتمداری معاون اجرایی ریس جمهور ایران حسن روحانی ست که امروز توسط بسیاری از رسانه ها از جمله خبرگزاری خبرآنلاین انتشار یافت. محمد شریعتمداری که به دلیل شباهت فامیلش با یک شریعتمداری دیگر، اما نه مانند او پر سر وصدا و جنجالی!!، کمتر مورد توجه رسانه ها قرار می گیرید، گفته می شود فردی سایه نشین،بی حاشیه اما به غایت قدرتمند در نظام سیاسی ایران محسوب می شود.او اینبار و در کمال شگفتی و عادت دیرینه سکوتش،خشمگین برای دفاع از آنچه خود حیثیت و آبروی ایرانیان توصیف می کند پا به عرصه سخن گذاشته است. نه الزاما برای دفاع از حسن روحانی ، دولت نوگرا و نو اندیش او ویا حتی دفاع از دست آورد بزرگ رئیس جمهور یعنی توافق هسته ایی با جامعه بین المللی،که بیشتر برای ابراز نگرانی و شگفتی از این که "چرا عده ایی قلیل اما با صدایی بلند، خواهان توسعه فقر،فلاکت ،بیچارگی،گرسنگی ،سختی و عذاب روحی و روانی ایرانیان هستند و از این عذاب مردم لذت می برند!!؟. گروهی نه دشمن و خارجی بلکه ایرانی واز درون همین کشورو ساختار سیاسی آن!.به دیگر سخن محمد شریعتمداری در یک نگاه معکوس از خود سوال می کند " مگر آسایش ،آرامش، خوشی،کار، ثروت ،زندگی مدرن ، بی دغدغه و شاداب وشورانگیز مردم و جوانان ایرانی چه ایراد و اشکالی دارد که عده ایی نه تنها بر فقر که بر سختی و ملالت و روان پریشی مردم اصرار، برآن افتخار و از آن سرخوش هستند !!.
طرفه آنکه این سیاستمدار آرام ، متحیرانه سوال می کند " اگر چنين نيست و چون افتادن برجام به پرتگاه را معادل قطعيت ادامه تحريم‌هاي وحشيانه دشمن و رانت‌خواري زالوصفتاني نظير «ب - ز» و همراهان و مسببان آن مي‌دانند و از اين بابت خوشحالند كه اين هم باز اعتراف عجيب و بي‌نظيري است! واگر اين دو نيست چرا اين جماعت اينقدر براي زمين‌خوردن برجام مشروط ذوق‌زده دقيقه‌شماري مي‌كنند؟".به باور من از نگاه این سیاستمدار آرام و ستاره کم فروغ رسانه ها و مطبوعات جنجالی ایران ،بحث صرفا بر سر توافق اتمی تهران با جامعه بین المللی نیست؛ مخالفان روحانی خود بهتر از هرکسی این را میدانند.،بلکه بحث بر سر بی انصافی مطلق و بی اخلاقی تمام عیار و نیزبه عادت کشنده عدم ترک صندلی صدارت و کسب ثروت مبهم مخالفان و حامیان سیاسی شان باز می گردد که دولت نو گرای روحانی مصمم به مقابله با آنها است .کسانی که خصوصا در دوران محمود احمدی نژاد به یک طبقه اقلیت ویژه،ثروتمند ، پر سرو صدا وبا امکانات حیرت آوربه ساختار اجتماعی و سیاسی ایران تحمیل شدند.
چندان شناختی از محمد شریعتمداری ندارم اما یکی از دوستان او در وزارتخارجه ایران به من گفت " خیلی عجیب است. محمد شریعتمداری یک تکنوکرات تحول خواه ،یک بورکرات سخت گیر،فردی آرام ،بی حاشیه و بیشتر اهل کار،بسیار جدی و نه چندان اهل شوخی والبته رسانه گریز است. حتی سخنان اخیرش را در اینستا گرام شخص اش منتشر کرده. ببینید چه شده وشرایط را برای دولت چقدر سخت کرده اند که صدای او هم درآمده است".
تا آنجا که میدانم در شرایط حساس مثل شرایط امروز ایران و یا هر دوره تاریخی دیگر و برای مللی دیگر، نمونه یی از این نوع رفتارها ضد ملی ثبت نشده. چگونه ممکن است عده ایی خواهان زمین خوردن ملت و کشورشان باشند، آنهم به بهانه "این دولت ،دولت ما نیست!. بد به حال فرد یا افرادی که درس تاریخ برای آنها فقط یک شوخی گذرا و تکرار نشدنی ست .قلم مادر تاریخ در باره این عده چه خواهد نوشت؟.
یکی بر سر شاخ ،بن می برید
خداوند بستان نگه کرد و دید
بگفتا گر این مرد بد می کند
نه با من که با نفس خودمی کند
matinmos@gmail.com