ایمان ولی پورمأمور خط راه‌آهن شمال شرق 2 که کیفی پر از پول، اجناس گرانقیمت و اسناد باارزش را پیدا کرده می‌گوید: من بخاطر یک تجربه قبلی، کیف را نزد خود نگه داشتم و به کسی ندادم. داخل کیف را برای پیدا کردن مشخصات صاحبش نگاه کردم تبلت، لپ‌تاپ و دوگوشی گرانقیمت، چهار مهر برای تبادل کالا و واگن بین قزاقستان و ایران، یک دسته چک بانک پاسارگاد، ضمانت نامه‌های بانکی، پول، قرارداد بین دو شرکت راه ابریشم قزاقستان و راه‌آهن شمال شرق 2 و کارت تبادل بین‌المللی همراه با وسایل دیگری داخل کیف بود.
وی می‌افزاید: در نخستین فرصت، یافتن کیف را به مدیر اطلاع دادم و آن را تا صبح نزد خودم نگه داشتم. صاحب کیف ساعت 4 صبح متوجه گم‌شدن کیف باارزش خود می‌شود و برای یافتن آن جست‌وجو می‌کند که متوجه می‌شود کیفش در ایستگاه پیدا شده و یابنده آن را اطلاع داده است .
اما گویا بعضی‌ها به ایمان گفته اند: چرا کیف را برنداشتی! کیف، لپ‌تاپ، تبلیت و گوشی‌ها هیچکدام رمز نداشته و ارزش مدارک و وسایل داخل کیف 500 میلیون تومان بوده است در صورتی که تو برای یک تا دو میلیون حقوق کار می‌کنی؟!ایمان می‌گوید: حتی یک درصد هم نخواستم کیف را بردارم. من انجام وظیفه کردم. 15 سال است در راه‌آهن کار می‌کنم تا پول حلال به خانه ببرم و نمی‌شد که پیدا کردن کیف را خبر ندهم این در مرام من و شخصیت خانوادگی ما نیست. من هیچوقت نمازم را ترک نکردم. وقتی خدا را قبول داری به عنوان یک مسلمان باید اعتقادت نیز کامل باشد. برای تشکر از ایمان مدیران راه‌آهن و شرکت راه‌آهن ابریشم که صاحب هزاران واگن بین‌المللی است به او تلفن زده‌اند و گفته‌اند پاداش نقدی خواهند داد. راه‌آهن به کارمندش گفته او باعث سرافرازی راه‌آهن است و 200 هزار تومان پاداش و یک تشویقی در پرونده به او تعلق خواهدگرفت.
ایمان با خوشحالی ابراز می‌کند: این حرکت حتی برای ایران هم خوب شد و خارجی‌ها خواهند گفت رفتیم ایران و کیفمان را جا گذاشتیم، کارمندی آن را پیدا کرد و برگرداند. داخل کیف قراردادهایی بود که پیدا کردن دوباره آن ماه‌ها به طول می‌انجامید و اگر کسی برمی‌داشت می‌توانست مدارک را هم نابود کند.ایمان می‌افزاید: من یک بار دیگر هم کیفی را داخل خودروی مسافرکشی پیدا کردم و آن را به راننده تحویل دادم اما گویا به دست صاحبش نرسید به این خاطر تجربه داشتم.
17302