این دیپلمات بازنشسته کشورمان در آغاز مطلبش نوشته است:
«تاریخ هشت ساله ایران از 1384 تا 1392 غم انگیز و پر خسارت بود و تا سالیان دراز هر کسی به هر میزانی در ایجاد آن وضعیت نقش داشته باید توبه کند و از مردم نیز پوزش بخواهد! اگرچه خوشبختانه با درایت مسئولین، کارکرد مثبت سیاست و حکومت در ایران و موقع شناسی مردم و حضور موثر آنان به پای صندوقهای رای در سال 92، آن روند قهقرائی متوقف شد اما حداقل انتظار مردم آنست که همه از اشتباهات خود درس بگیرند و راه و روش، نحوه تعامل با مردم خود را با رعایت اصول شفافیت، مسئولیت پذیری و پاسخگویی بهبود بخشند.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین ضمن تأکید بر ضرورت الگوگیری از سیاست خارجی در سیاست داخلی، نوشته است:
«علیرغم توجه خاص و البته ضروری به مسائل خارجی، متاسفانه در صحنه داخلی کمتر به بازسازی اجتماعی، مشکلات و گسلهای آن پرداختیم و مشکلات اقتصادی مردم نیز مزید بر علت شد که کمتر به اینگونه مسائل و مخصوصا ناهنجاریهای سیاسی اجتماعی پرداخته شود. ما با حذف به جائی نمی رسیم و اصل اساسی فراهم کردن مشارکت همگانی برای تقویت زیر ساختهای مادی و معنوی رشد و توسعه کشور است... اقداماتی نظیر پخش عکس تسلیم شدن سربازان دستگیر شده آمریکایی و یا نشان دادن گریه آنان در تلویزیون و یا بازسازی آنچنانی صحنه با غل و زنجیر و آرایش آنچنانی تر در راهپیمایی بیست و دوم بهمن سالجاری در قم نیاز به پاسخگوئی دارد و لازم است دستگاههای نظارتی به راحتی از کنار چنین وقایعی که باعث ایجاد وهن نقش دولت ایران است عبور نکنند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.