کارگردان مجموعه تلویزیونی «دارا و ندار» با اشاره به اینکه تعدادی از منتقدان نمی‌توانند گزندگی موجود در یک کار را تاب بیاورند، هرگونه شباهت این مجموعه با فیلمفارسی را رد کرد.

به گزارش خبرآنلاین، ده‌نمکی که به همراه محمدتقی فهیم منتقد و حمید رسایی نماینده مجلس شورای اسلامی در برنامه نقد بررسی مجموعه «دار و ندار» اجرای جعفر خسروی حضور یافته بود، در پاسخ به پرسش مجری برنامه در این مورد که پیش از انقلاب تلویزیون می دیده و یا به سینما می رفته، گفت: «در سال های 54 و 55 در روستایی که زندگی می‌کردیم تلویزیون داشتیم و همسایه‌ها هم برای دیدن برنامه‌ها به خانه ما می‌آمدند، چند باری قبل از انقلاب سینما رفتم.»

او ادامه داد: «با شروع جنگ به جبهه رفتم و بعد از آن هم تا حدودی سینما را دنبال می کردم و به این ترتیب می‌دانم منظور از فیلمفارسی چیست، اما «دارا و ندار» هیچ ارتباطی با فیلمفارسی ندارد.»

پس از سخنان ده نمکی فهیم با ارائه توضیحی فیلمفارسی را تعریف کرد و گفت: «آثاری عنوان فیلمفارسی می گیرند که اتفاقات موجود در آن براساس تصادف پیش برود و دارای منطق و قصه درستی نباشد. البته عواملی چون نگاه سطحی و مسائلی از این دست هم موجب می شود تا کاری را فیلمفارسی بنامیم.»

ده‌نمکی در ادامه سخنان فهیم گفت: «من به توضیحات آقای فهیم نکته دیگری را در مورد فیلمفارسی اضافه می کنم . آن هم نگاه برخی منتقدان به فیلمفارسی است، برخی که نمی‌توانند گزندگی موجود در یک کار را تاب بیاورند آن را زیر سئوال می برند و فیلمفارسی می‌نامند تا از ارزش‌های آن بکاهند.»

او ادامه داد: «یک فیلم را می توان از دو جنبه محتوا و فرم مورد توجه قرار داد. در انتهای مناظره امشب مردم می‌توانند به این جمع‌بندی برسند که «دارا و ندار» دارای ارزش‌هایی در دو جنبه فرم و محتوا بوده یا خیر؟»

رسایی نیز در ادامه این بحث در مورد «دارا و ندار» گفت: «علاوه بر توضیحاتی که آقای فهیم ارائه کردند، تصور می کنم کاری عنوان فیلمفارسی به خود می گیرد که به لحاظ فرم و محتوا و نوع پرداخت به مخاطب خود توهین کند.»

رسایی با اشاره به اینکه تاکنون فیلمفارسی از جنس آثاری که قبل از انقلاب تولید شده را ندیده، تاکید کرد ویژگی های موجود در این کارها را به درستی می شناسد.

ده‌نمکی در ادامه بحث در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره ژانر «دارا و ندار»، گفت: «فیلم حدیث نفس کارگردان است. یک کارگردان باید اصول اولیه نگارش فیلمنامه و کارگردانی را بداند و بعد از آن می‌تواند هرگونه که مایل است کار خود را پیش ببرد.»

او ادامه داد: «لازم نیست کارگردانان همانند هم عمل کنند تا کارشان مورد قبول باشد. من طنز را به عنوان ابزاری برای بیان مفاهیمی که مورد نظر دارم استفاده می کنم. مفاهیم موجود در این فیلم دارای دو بعد بود، یکی اشاره به اینکه دعا تا چه حد می‌تواند تاثیرگذار باشد و آه مظلوم حتماً می گیرد و مسئله بعدی، بعد معناگرایی کار بود که سعی کردم چندان علنی نباشد و در لفافه به آن بپردازم.»

ده‌نمکی گفت: « لایه‌های سطحی کار فقر و غنا را مورد توجه قرار داد و بعد از آن در لایه‌های زیرین مسائل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نقد و بررسی شد.»

منبع: خبرآنلاین