این کارشناس مسائل آموزش و پرورش در آغاز مطلبش نوشته است:
«در بین کارکنان آموزش و پرورش و به ویژه معلمان دو نظر کاملا متضاد درباره جایگاه معلمان رواج دارد. عده ای معتقدند که معلمان بالاترین "گروه مرجع" جامعه ایران هستند و میزان اعتماد افراد جامعه به آنها بیش از هر قشری است. افرادی در سخنرانی های عمومی به وجود تحقیقی اشاره می کنند که معلمان را درجایگاه بالاترین قشر مرجع می نشاند، اما ارجاعات فاقد سند است. عده ای برعکس می گویند که منزلت و اعتبار معلمان ایرانی سیرنزولی داشته و اکنون معلمان در پایین ترین موفعیت منزلتی و اعتبار اجتماعی در جامعه ایران قرار دارند.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه می نویسد:
«هر چند هیچ مدرک و سندی در دست نیست که نشان دهد که معلمان در جامعه به عنوان یک "گروه مرجع" برای اقشار دیگر شناخته می شوند و یا شغل معلمی برای جوانان جذابیتی بیش از مشاغل دیگر دارد. اما در بین بخش هایی از فرهنگیان چنین اعتقادی وجود دارد. در نقطه مقابل گروه هایی از معلمان با گرایش صنفی، در مورد تنزل "منزلت" معلمان در جامعه بیش از حد اغراق می کنند. مشاهدات و تجارب نگارنده نشان می دهد که برداشت های متعصبانه مثبت و منفی از اعتبار و جایگاه اجتماعی معلمان مبتنی بر واقعیت نیست. عده ای از معلمان، مشکلات معیشتی و تفاوت میزان حقوق و دریافتی معلمان و دیگر بخش های کارکنان دولت را در کاهش منزلت معلمان موثر می دانند و تصور می کنند که منزلت و اعتبار باید از طریق دولت و مقامات به آنها اعطا شود، در حالی که منزلت و اعتبار پدیده ای اجتماعی است و ربط مستقیمی به دولت و وزارت آموزش و پرورش ندارد.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، اینجا را کلیک کنید.