تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۳۹۵ - ۰۹:۳۶

محمدرضا زائری

از چند روز قبل كه رهبر انقلاب مجددا در باره ضرورت توجه به موضوع شهداي هفتم تير و مظلوميت شهداي ترور در قالبهاي هنري سخن گفته اند برخي دوستان در اين باره با من حرف زده اند و پرسش كرده اند و گلايه هايي داشته اند.

پارسال هم حضرت آيت الله خامنه اي به اين موضوع اشاره كرده بودند و براي خود من هم ناراحت كننده بود كه از سال گذشته تا حالا اتفاقي نيافتاده!

چند بار رفتم توي فكر كه نامه اي خطاب به ايشان بنويسم و چيزهايي كه همين چند وقت رخ داده بازگو كنم. اما از يكطرف هم نگران بودم كه نامه نوشتن مستقيم به ايشان و انتشارش موجب سوء تفاهم و برداشت غلط بعضي بشود. نمي دانم چه كنم ، بنويسم يا ننويسم ؟

آيا بنويسم كه همين هفته قبل قرار بود كنفرانس خبري داشته باشيم و خبر برگزاري جشنواره فيلم هفتم تير را اعلام كنيم و نهاد دولتي متولي كار در آخرين لحظات كنار كشيد ؟

آيا بنويسم كه در همين سه سال چه كم لطفي ها ديده ايم از همه بزرگواراني كه در مصاحبه ها و پشت تريبون براي شهيد بهشتي و شهداي هفتم تير غش و ضعف مي روند ؟

آيا بنويسم از ساختمان هايي كه بعضي به نام يادمان هفتم تير گرفتند و اجاره دادند ؟ ساختمان هايي كه يا خاك مي خورد يا خالي و بيكار افتاده يا ... و آيا بپرسم كه نتيجه اجاره دادن ساختمان هفتم تير به انبار لاستيك مظلوميت مضاعف شهدا نيست ؟

آيا بنويسم كه چه دستگاههايي براي تحقق اهداف انقلاب و إحياي ياد شهدا بودجه مي گيرند و مشغول بانكداري اند ؟

آيا بنويسم كه چه قدر مجموعه هاي جوان انقلابي و چه قدر ايده و طرح و برنامه حداقل در همين سه سال معطل يك هزارم بودجه هايي است كه در نهادهاي منتسب به خود دفتر رهبري خرج كارهاي كم خاصيت و شعاري و تبليغاتي كم اثر و كم خاصيت مي شود ؟

آيا بنويسم يا ننويسم؟ نمي دانم ؟

"