آموزه برجام برای ورزش

 اميدهاي مردم دوباره زنده شد و انتظار يك زندگي بهتر در جامعه‌اي شاداب، كمترين خواسته اين مردم بود.
اما ورزش ايران چه درسي مي‌تواند از برجام بگيرد؟
مهمترين نكته‌ از اين رويداد بزرگ كه مي‌تواند براي ورزش ما گره‌گشا باشد تعامل و گفت‌وگو است. اعضاي تيم مذاكره‌كننده نشان دادند سخت‌ترين اختلافات و مشكلات را مي‌شود با تعامل و گفت‌وگو حل و فصل كرد و اينك جامعه ورزش ما سخت نيازمند اين رفتار است.
اكثر اختلاف‌ها و دعواهايي كه امروز در جامعه ورزش در جريان است با گفت‌وگو و تعامل حل‌شدني است. در اينكه گاهي مديران يك فدراسيون با هم، مدير يك فدراسيون با وزارت، مربي با بازيكن، بازيكن با بازيكن، بازيكن با مدير، ورزشكار با رسانه و... اختلاف دارند يك مشكل مشترك وجود دارد: با هم حرف نمي‌زنند و حرف‌هاي طرف مقابلشان را نمي‌شنوند.
رسانه هم ناخواسته شده است واسطه بگو مگوها. با رسانه مطرح مي‌شوند و از آن براي رساندن پيام‌هايشان به مردم و طرف مقابل استفاده مي‌كنند ولي آنجايي كه پاسخ مخاطبشان سنگين مي‌آيد، از رسانه شكايت مي‌كنند كه چرا انعكاس دادي؟!
اين روزها اختلافات در ورزش به تبع اختلافات و دعواهاي جريان‌هاي سياسي، جامعه را نيز متأثر مي‌كند اما آنهايي كه پا به عرصه ورزش گذاشته‌اند به خوبي مي‌دانند آنچه اين ميدان را از ميدان‌هاي ديگر متمايز مي‌كند روح پهلواني و جوانمردي است.
ورزشكاران، مديران ورزشي و حتي ما رسانه‌هاي ورزشي بايد حرمت اين ساحت را نگه داريم. اگر امروز تختي نماد مردانگي و جوانمردي است بازيگران جديد اين عرصه بايد بكوشند تختي‌وار رفتار كنند تا روحيات جوانمردي گسترش يابد نه اينكه منافع شخصي و دسته‌اي خود را به منافع ورزش كشور ترجيح دهند.
يادآوري برجام، يادآوري اصل گفت‌وگو و تعامل است. باور كنيم با گفت‌وگو و مذاكره تحقير نمي‌شويم بلكه اين خود، نشان بزرگي است.
ورزش هم مانند هر حوزه ديگري نقش بسزايي در شادابي جامعه دارد. وظيفه هر كس در اين حوزه است كه با آرامش و اميد بتواند نقش خود را در اين شادابي ايفا كند.