با وجود تعدد احزاب و گروه‌های سیاسی موجود در کشور، همچنان یک خلاء تشکیلاتی در فضای سیاسی اجتماعی ایران احساس می‌شود. ایمان به این باور که حفظ یک نظام سیاسی ما بدون کار تشکیلاتی سیاسی و فرهنگی در کشور، امکان پذیر نیست، تنگنای چنین خلائی را دو چندان می‌کند.
متاسفانه علی‌رغم تعدد نخبگان فکری و فرهنگی در کشور، تعداد کمی از آنها حاضر به ورود به عرصه فعالیت‌های سیاسی هستند. عدم اقبال نخبگان به عضویت در گروه‌های سیاسی، به دلیل عدم فراگیری تشکیلات حزبی موجود از یک سو و عدم تنوع در جمعیت‌ها و جریانات سیاسی از سوی دیگر است. از همین رو اغلب افراد متدین و معتقد به اصل نظام و انقلاب، تا کنون وارد هیچ جریان سیاسی‌ای نشده اند. این در حالی است که ضرورت تشکیل چنین جمعیت‌هایی برای حفظ و بالندگی نظام و پیشرفت کشور بسیار ضروری است.
طی سه سال گذشته که زیرساخت‌های تشکیل جمعیت ره‌پویان انقلاب اسلامی فراهم می‌شد بر آن بودیم تا یک کار تشکیلاتی قوی همراه با کادرسازی نیروهای مستعد برای خدمت به نظام و انقلاب را رقم بزنیم.
کسانی که در درون مجلس هستند از نزدیک شاهدند که چه قبل از برگزاری انتخابات و تعیین نمایندگان و چه پس از انتخاب آنان؛ نمایندگان تابع یک نظام سازمان یافته تشکیلاتی نیستند و افراد با انرژی و توان شخصی و در کشمکش‌های محلی و قبیله‌ای به صورت شانسی انتخاب می شوند. به همین دلیل در بسیاری از موارد، نخبگانی به مجلس راه می‌یابند اما گاهی الزام راه‌یافتگان به مجلس، اصلح‌ترین افراد نیستند و این در نتیجه فقدان مکانیزم تشکیلاتی لازم برای انتخاب نمایندگان است. تازه پس از تشکیل مجلس به دلیل عدم همین ساختار تشکیلاتی منسجم، بخشی از وقت نمایندگان و مجلس به هدر می‌رود و کار منسجمی برای حل مشکلات کشور انجام نمی‌شود. مشابه همین مشکلات در دولت نیز وجود دارد. چرا که به دلیل عدم کادرسازی مناسب، شخصی در انتخابات ریاست جمهوری، پیروز میدان رقابت می‌شود که ظرف سه سال، هشت تن از وزرای خود و تعداد زیادی از همکاران دیگرش را تغییر می‌دهد. این عارضه نشانگر عدم کادرسازی مناسب در کشور و در مجموعه دولت است.
شکل‌گیری حلقه موسسان جمعیت ره‌پویان انقلاب اسلامی در مجلس و حضور چهار نماینده در جمع شورای موسس این جمعیت به منزله مجلس ساخته بودن این حزب نیست، چرا که در تهران و دیگر مراکز استان‌ها جمعیت کثیری هستند که علی‌رغم تمایل به عضویت در این حزب، نماینده مجلس نیستند و این مانع از عضویت‌شان نیست. البته این یکی از نقاط قوت جمعیت ره‌پویان است که برخی از اعضای آن نماینده مجلس هستند اما حتی اگر نماینده هم نبودند، با توجه به دغدغه‌شان برای یک کار تشکیلاتی و فراگیر که مورد نیاز فضای عمومی و سیاسی کشور است، این حزب را تشکیل می‌دادند.
جمعیت ره‌پویان انقلاب اسلامی خود را در زمره جریان اصولگرا تعریف می کند و با هیچ یک از دیگر احزاب و گروه‌های این جریان قصد رقابت ندارد. نگاه موسسین به تشکیل این حزب، صرفا حضور در انتخابات نیست و تا زمانی که پایه‌های جمعیت در حد متعارفی محکم نشود، هدف اصلی ما ورود به عرصه انتخابات نخواهد بود. البته این جمعیت به دلیل جایگاه سیاسی و فکری خود نسبت به انتخابات‌های مختلف بی‌تفاوت نیست اما اولویت اصلی ما ایجاد یک تشکیلات پایدار برای اهداف درازمدت در راستای کادرسازی و حفظ و پویایی انقلاب است. از همین‌رو ما اولا به ذات به دنبال شرکت در انتخابات نیستیم و انتخابات برای ما موضوع ثانوی است؛ چرا که نضج (محکم شدن) تشکیلات و وسعت و فراگیری آن و کادرسازی نیروهای مستعد در اولویت نخست جمعیت ره‌پویان قرار دارد. به این ترتیب حضور در انتخابات برای ما یک موضوع فرعی است و نحوه حضورمان در آن قطعی نیست. البته این به منزله آن نیست که از کاندیدایی حمایت نخواهیم کرد. ممکن است شورای مرکزی حزب در شرایطی به این نتیجه برسد که از یکی از کاندیداها حمایت کنیم، اما این هدف اصلی جمعیت ره‌پویان نیست. چون اساسا این حزب برای حضور در انتخابات زودهنگام پیش‌رو به وجود نیامده است که پیش از این انتخابات تشکیل شود و پس از آن به فراموشی سپرده شود.