صرف‌نظر از انتقاداتی که به این آپدیت توسط کاربران جهانی شده و اینکه پس از آپدیت سیستم فریز می‌کند، رایانه‌ها هنگ می‌کنند، کُدک‌های ویدئویی با فرمت H.264 و MJPEG دچار مشکل شده و وب‌کَم‌ها ازکارافتاده و مایکروسافت نیز پاسخ صریحی به این انتقادات نداده است(بعد از غلبه مدیریت هندی بر مایکروسافت همه‌چیز همین‌طوری شده است!)؛ کاربران ایرانی که سال‌هاست از درد ناخواسته اینترنت کُند رنج می‌برند، دچار مشکل مضاعف شده‌اند.
آپدیت کم‌وبیش یک الی 3 گیگی برای نسخه سالانه (انتقاد آپدیت خودکار ویندوز 10 بدون اجازه کاربر یکی دیگر از مشکلات کاربران جهانی است)، حجم غیرقابل‌قبول برای یک کاربر ایرانی محسوب می‌شود که این روزها با تنگ‌تر شدن حلقه اینترنت کُند و محدود توسط شرکت‌های اینترنتی با اسم مصرف منصفانه، دل کاربران را به درد آورده است.
اگر مدیر آی تی دلسوزی داشتیم که ادبیات مذاکره و بیرینس را به‌صورت حرفه‌ای بلد بود، باید دست‌کم، سرورهای آپدیت ویندوز مایکروسافت، الآن داخل کشور بود تا بااتصال از طریق اینترانت این‌همه پول و وقت از کاربر ایرانی هدر نرود و به حجم خوری متهم نشوند.
شبکهِ ملیِ واقعی (شبیه آنچه در کره جنوبی است)، یعنی این! یعنی ما بسترسازی فنی لازم را کرده‌ایم، با بزرگان آی تی جهان مذاکره موفقیت‌آمیز و رسمی کرده‌ایم (نه اینکه به‌غلط بگوییم تلگرام می‌آید و مدیر تلگرام هم روحش خبر نداشته باشد)، سرورهای آنها را به داخل آورده‌ایم و درنهایت با کاهش هزینه، وقت و سرمایه مردم و کشور را هدر نداده‌ایم!
به‌راستی اگر 5 میلیون سیستم مجهز به ویندوز 10 در داخل داشته باشیم (که اغلب غیرقانونی هم هستند) و هرکدام بخواهند 1 الی 3 گیگ آپدیت خودکار داشته باشند، چه هزینه گزافی بابت اینترنت باید پرداخت کنیم؟