این جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه می‌نویسد: «یکی از اصلی‌ترین مناقشه‌ها در ادبیات اجتماعی مربوط به جامعه ایرانی که بسیار اساسی و جدی است، در مورد وجود یا عدم شهر و زندگی شهری در ایران است. گفته شده ایرانیان در گذشته زندگی شهری آنهم محدود داشته ولی پس از ورود اسلام به ایران زندگی شهری به زندگی بادیه‌نشینی و روستانشینی تبدیل شده و شهرهای آنها نیز ساحت شبه روستایی و ایلیاتی یافته است. این فرضی است که بسیاری بر اساس مناقشه وجود یا عدم شهر در ایران دنبال شده است.»
وی ادامه می‌دهد: «همچنین بسیاری که خود را صاحب نظر در مورد ایران تلقی کرده‌اند، در این نکته توافق ندارند که ایران از گذشته دارای شهر بوده است. در نظرگاه بسیاری اینگونه آمده است که ایران کشوری متشکل از مجموعه روستاهای جدا از یکدیگر و نظام قبیله‌ای و ایلی فراگیر است. در نتیجه ایران نمی‌توانسته است دارای نظام اجتماعی باشد که شهرها کانون آن باشند.»
برای مطالعه متن کامل این مطالب اینجا را کلید کنید.