ماجرا از آنجا آغاز شدکه آقای ترامپ دستور داد از ورود مهاجران و مسافران هفت کشور مسلمان از جمله عراق و ایران به آمریکا جلوگیری شود. در میان این مسافران دو مسافر عراقی در فرودگاه بروکلین نیویورک بازداشت شدند، اما اتحادیه دفاع از ازادی های مدنی در آمریکا بلافاصله با ارسال چند وکیل به فرودگاه‌های مختلف مدیریت قضایی کار را دنبال کرد که نتیجه عملی و زودهنگامی داد که همانا تعلیق دستور رئیس جمهور آمریکاست.
این دستور اگر چه تعلیق شده است اما دونالد ترامپ در بیانیه‌ای که روز یکشنبه ۲۹ ژانویه صادر کرد ضمن دفاع از دستور خود در رابطه با تعلیق ورود شهروندان ایران و شش کشور مسلمان دیگر (سوریه، سومالی، سودان، عراق، لیبی و یمن)اعلام کرد که"مسلمان را هدف قرار نداده، بلکه این دستور را در راستای مبارزه با تروریسم و تأمین امنیت ایالات متحده" صادر کرده است.
این دستور با عنوان "حفاظت از آمریکا در برابر حملات تروریستی" به امضا رسیده بود. بر اساس این این دستور ورود پناهجویان به ایالات متحده به مدت ۹۰ روز به تعلیق درآمده و همچنین بازدید شهروندان کشورهای یادشده از آمریکا در همین مدت زمان ممنوع شد.
قصد این نوشته داوری درباره درستی، یا نادرستی این دستور نیست، اگر چه تا کنون دادستان‌های ۱۶ ایالت آمریکا و حقوقدان‌های بسیاری در نادرستی و عدم تطابق آن با قانون داد سخن داده‌اند و بیشتر از این هم در این زمینه خواهند نوشت. همچنانکه بخشی مهم از افکار عمومی آمریکا و دیگر کشورها نسبت به این دستور اجرایی واکنش منفی نشان دادند.
سخن بر ساز و کاری است که سیستم قضایی آمریکا در دفاع از حقوق انسانی یا همان حقوق بشر در نظر گرفته که برای اتباع بیگانه نیز این سامانه به گونه‌ای طراحی شده است که در کمترین زمان ممکن واکنش نشان می‌دهد.
دقت کنید که از زمان دستور تا اجرای آن در فرودگاه ها و لغو این دستور با حکم موقت یک قاضی زن فدرال ۲۴ ساعت هم نگذشت.
نکته ظریف این ماجرا انتخاب یک بانوی زن برای چنین اقدامی است. بانویی که از قرار باراک اوباما در معرفی او به عنوان قاضی فدرال نقشی تعیین کننده داشته است.
در این سیستم قضایی فرد اول کشور و دستوراتش با فرد عادی یکیست و ما را بی اختیار به یاد آن داستان معروفی می‌اندازد که درباره امام اول شیعیان خواندیم که:یک فرد مسیحی زرهی را از حضرت علی می‌رباید و آن حضرت از دست ایشان به نزد قاضی شکایت می‌برد. و قاضی آن حضرت را به عنوان خلیفه مسلمین در کنار یک مسیحی می‌نشاند و در نهایت حکم به برنده شدن مسیحی می‌دهد، چرا؟ چون حضرت علی هیچ شاهدی نداشت که ثابت کند این زره از آن اوست و قاضی نیز به دلیل نبود ادله محکم به نفع متشاکی رای داد.