یاسر فاتحی: با دیدار روز گذشته اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، زمینه‌های معرفی کاندیدای ریاست جمهوری این حزب فراهم شد چرا که هاشمی در این دیدار بر پیروی اعضای حزب از تصمیم جمعی تأکید کرد و خاطر نشان ساخت که در مقاطع مهم سیاسی باید آنچه که به عنوان مصالح و منافع کشور توسط اکثریت پذیرفته می‌شود، ملاک عمل سایر اعضای حزب قرار گیرد.
سخنان روز گذشته هاشمی رفسنجانی حاکی از چند رایی در این حزب است که گفته است: «هر جمع و تشکلی که مبنای فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود را در قالب حزب تعریف می‌کند باید علاوه بر پایبندی به قانون اساسی، بر‌اساس خرد و تصمیم‌گیری‌های جمعی عمل کند و آنچه که به عنوان مصالح و منافع کشور به ویژه در مقاطع مهم سیاسی، اجتماعی توسط اکثریت پذیرفته می‌شود، ملاک عمل و نصب‌العین سایر اعضا قرار گیرد.»
گفت و گوی خبر با محمد هاشمی یکی از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران پس از پایان این جلسه انجام شد، گفت و گویی که هاشمی نظرات مطرح شده‌اش درباره موسوی را توضیح داد و البته به طور تلویحی به جمع‌بندی نرسیدن تشکل متبوعش در شرایط فعلی اذعان کرد.
روز شنبه در مصاحبه با خبرگزاری ایرنا میرحسین موسوی را فاقد ظرفیت لازم برای اجماع اصلاح‌طلبان دانستید. با چه استدلالی چنین نظری را مطرح کردید؟
این خبر نادرست است! خبرنگار از من به صورت مقایسه‌ای بین موسوی و خاتمی پرسیدکه من گفتم در مقایسه با آقای موسوی، آقای خاتمی ظرفیت بالاتری داشت. به همین دلیل حساسیت جناح راست روی خاتمی بیشتر از موسوی است که این دو واقیعت موجود است.
شما به گزینه‌های دیگری در میان اصلاح‌طلبان اشاره داشتید، فکر می‌کنید چه گزینه‌هایی به غیر موسوی توانایی جذب اجماع اصلاح‌طلبان را دارند؟
به نظر من فعلاً آقای موسوی بیشترین ظرفیت را برای اجماع حداکثری اصلاح‌طلبان دارد، حتی اگر گزینه‌های دیگری نیز وارد عرصه بشوند. در شرایط فعلی من نظرم این است که موسوی ظرفیت بالاتری نسبت به حتی کروبی و اشخاص دیگر جهت اجماع حداکثری اصلاح‌طلبان دارد ولی در مقطعی که آقای خاتمی مطرح بودند، ایشان این جایگاه را دارا بودند.
شما به ابهاماتی در برنامه‌های و فعالیت‌های آینده موسوی اشاره داشتید. چه ابهاماتی در برنامه‌ها و فعالیت‌های موسوی می‌بینید؟
مثلاً ایشان هنوز برنامه اقتصادی به آن معنا اعلام نکرده‌اند و یا هنوز تیم همراه خود را معرفی نکرده‌اند و این که وی خود را از اصلاح‌طلبان می‌داند یا از اصولگرایان و یا بینابین! من اعتقاد دارم که با توجه به گزینه‌هایی که فعلاً در محافل سیاسی اصلاح‌طلب و اصولگرا مطرح هستند، موسوی تا حدودی ظرفیت دولت ائتلاف ملی را داشته باشد. با توجه به دوران نخست‌وزیری ایشان و مصاحبه اخیر وی، من ایشان را نه اصلاح‌طلب می‌دانم و نه اصولگرا، یعنی چیزی بین این دو هستند. بنابراین ایشان تا حدودی، تأکید می‌کنم تا حدودی ظرفیت تحقق دولت ائتلاف ملی نه به آن شکل که آقای ناطق نوری به آن اشاره داشتند بلکه در سطح پایین‌تر قرار دارند و به نظر من دولت آینده ایشان دولتی خواهد بود که هم اصلاح‌طلبان در آ ن حضور خواهند داشت و هم اصولگرایان و هم جریان مستقل و ایشان ظرفیت لازم به‌کارگیری نیروهای هر دو جناح سیاسی را در دولت خود دارد.
با توجه به اینکه غلامحسین کرباسچی به عنوان دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی به ستاد کروبی پیوسته است و برخی دیگر از اعضای شورای مرکزی به ستاد میرحسین موسوی رفت و آمد دارند، بالاخره موضع حزب کارگزاران در خصوص انتخابات چه خواهد بود؟
با توجه به اینکه موضع انتخاباتی حزب، تصمیم حزبی است، من در خصوص آن اظهارنظری نمی‌کنم و باید در این خصوص از آقای مرعشی به عنوان سخنگوی حزب جویا شوید.
اکثر احزاب اصلاح‌طلب موضع خود در خصوص انتخابات ریاست جمهوری و حمایت از کاندیداهای مورد نظر را اعلام کردند. دلیل تأخیر اعلان موضع کارگزاران چیست؟
دلیل خاصی ندارد. تأخیر به علت تعطیلی نوروز بوده و اینکه برخی اعضا در سفر بودند و بعد از تعطیلات نیز هنوز جلسه شورای مرکزی حزب برگزار نشده تا تصمیم واحدی گرفته شود.
این تأخیر نشانه تشتت آرا در بین اعضای شورای مرکزی حزب و انشعاب در کارگزاران سازندگی تفسیر می‌شود. . .
نه! تشتتی در کار نیست. در کارگزاران ما راجع به انتخابات دو مصوبه داشتیم. یکی اینکه همراه با ائتلاف اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنیم و دیگری این بود که از نامزد واحد ائتلاف اصلاح‌طلبان حمایت کنیم، که شرط دوم حضور تحقق پیدا نکرد و اول کروبی، سپس خاتمی و بعداً هم موسوی وارد عرصه انتخابات شدند و بعد گزینه‌های بعدی مطرح شدند و ما به نامزد واحد نرسیدیم. اگر این شرایط ادامه پیدا کند آن موقع باید در شورای مرکزی حزب به شیوه دموکراتیک عمل کرده و رأی‌گیری کنیم که هر کس رأی بیشتری آورد از وی حمایت کنیم.
آیا این تأخیر به علت طرح گزینه‌های جدید در شورای مرکزی حزب و انتظار تا اعلام کاندیداتوری وی بود؟
خیر
گفته می‌شود موضع کارگزاران حمایت از کاندیداتوری حسن روحانی است. . .
خیر! تأیید نمی‌کنم. اصلاً چنین قراری نیست.
پس دلیل این پراکندگی در کارگزاران چیست؟
ابتدا که در شورای مرکزی حزب به مصوبه فوق‌الذکر رسیدیم افراد مختلفی مطرح شدند؛ سه موضوع مطرح شد، یکی اینکه حزب کاندیدا و نامزد مستقل خود را داشته باشد، یعنی با یک نامزد در ائتلاف شرکت کند و نهایتاً جمع‌بندی ائتلاف هرچه باشد بپذیرد. یکی حمایت از حجت‌الاسلام کروبی بود و یکی حمایت از خاتمی مطرح حالا گزینه‌های دیگری هم مطرح بود که در آن موقع شورای مرکزی حزب با اکثریت ضعیفی حمایت از خاتمی را تصویب کرد که ایشان نیز انصراف دادند.وقتی موسوی اعلام کاندیداتوری کرد از اعضای شورای مرکزی حزب چند نفری را دعوت کردند که این دعوت به صورت شخصی بود نه حزبی. که این افراد در شورای مرکزی این دعوت را مطرح کردند و سایر اعضا موافقت کردند. بنابراین حضور اعضای حزب در ستادهای مختلف به اعتبار شخصیت حزبی‌شان نیست بلکه به اعتبار شخصیت حقیقی خودشان است و اصلاً موضع حزبی کارگزاران مطرح نیست. هنوز از کارگزاران به صورت حقوقی دعوتی از سوی نامزدها نشده است. بنابراین این به مفهوم هیچ انشعاب و تشتتی نیست و تنها تمایلات شخصی اعضا و دعوت نامزدها از افراد خاص است. در مورد وضعیت موجود نیز با توجه به اینکه تقریباً آرایش نیروهای سیاسی و حضور نامزدهای دیگر در حال روشن شدن است و اگرچه هنوز هم ابهام وجود دارد ولی حزب کارگزاران سازندگی به زودی موضع خود را اعلام می‌کند.
با توجه به وضعیت موجود کارگزاران به عقیده شما چه رویه‌ای باید از سوی حزب در نظر گرفته شود تا در مقاطع بعدی شاهد چنین شکاف حزبی در کارگزاران نباشیم؟
در درون احزاب آنچه که می‌تواند باعث کاهش تشتت آرا به قول شما شود روش دموکراتیک است که موضوعات مورد مناقشه طرح شود و هر کس دلایل مخالفت و موافقت به آن را اعلام کند و نهایتاً رأی‌گیری انجام شود و آن روش که بیشترین رأی را آورد توسط اعضای حزب رعایت شود. این روش دموکراتیک و مردم‌سالارانه باید در احزاب در پیش گرفته شود حال اینکه چقدر این شیوه اجرایی احزاب ما است بحث دیگری است که وقت زیادی را می‌طلبد.
ارزیابی‌تان راجع به اظهارات رئیس ستاد انتخابات کشور مبنی بر اینکه "اگر از دولت نهم حمایت نکنم به او خیانت کرده ام"، چیست؟
این نوع اظهارات در جبهه اصولگرا مخصوصاً بین مسئولین نگرانی‌هایی به‌وجود می‌آورد و این بحث که بعضاً به عنوان مدیریت انتخابات وانتخابات مدیریتی مطرح است را دامن زده و شبهه‌افکنی می‌کند. اگر ایشان در مقام دولتی حامی یک نفر باشد دیگر نمی‌شود به سلامت انتخابات امید داشت و بحث سلامت انتخابات را مطرح کرد. کسی که مسئول ومجری است قانون هم تکلیف می‌کند که بی‌طرف باشد و به مسئولت خویش تعهد داشته باشد.