به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «جدال با شیطان» و «تهدید قضات» هر دو در تیراژ 500 نسخه و قیمت 7500 تومان و «جای خالی جنگ» در تیراژ 500 نسخه و قیمت 8000 تومان نوشته دیوید هر با ترجمه آراز بارسقیان وارد بازار کتاب شدهاند.
دیوید هر در ابتدای سالهای دهه 90 به سفارش تئاتر ملی انگلیس سه نمایشنامه درباره نهادهای بریتانیا نوشت.
نمایشنامه اول درباره نهاد کلیسا بود. نهادی که ارتباط زیادی با مرکز قدرت یعنی خاندان سلطنتی داشت و عمده وظیفهاش نزدیک کردن مردم به خدا و البته حکومت بود. نمایشنامه «جدال با شیطان» (1990) به همین موضوع میپردازد و نشان میدهد که این نهاد چطوری در دوران معاصر با مشکل مواجه شده و چه چالشهایی در پیش دارد.
داستان نمایش درباره کشیشی به نام لاینول است که سعی دارد کلیسای منطقه خودش را آنطوری که دوست دارد رهبری کند و از شیوههای متفاوت خودش استفاده میکند؛ شیوههایی که به مذاق بالادستیها و البته همکار جوانش یعنی تونی خوش نمیآید و همین باعث میشود که او در راهی که پیش گرفته، دچار مشکل شود. این مشکلات و فشارها تا جایی پیش میرود که باعث میشود لاینول از کلیسا استفعای اجباری دهد.
بخش دوم از این سه گانه یعنی «تهدید قضات» (1991) به معضلات اجرای قانون در بریتانیا میپردازد و درباره جوانی است که به اشتباه و از روی ندانمکاری به پنج سال به حبس محکوم میشود.
وکیلی تصمیم میگیرد این مشکل را حل کند، ولی در این راه متوجه میشود که پلیس در بازداشت پسر دخیل بوده و علت اصلی اینکه جوان دستگیر شده، تبانی پلیس با افراد خلافکار بوده است. از طرفی هم دادگاه خودش را محق به دادن این حکم میداند و تا حد ممکن سعی میکند از تجدیدنظر دور شود. نمایشنامه، داستان تلاش وکیل است برای رساندن جوان به حقانیت. اتفاقی که آن طور که شایسته است نمیافتد و دستگاه قضایی تغییرناپذیر بریتانیا چیزی است که در تمام طول نمایش وکیل و بیننده با آن مواجه میشوند.
«جای خالی جنگ» (1993) که یکی از بهترین آثار دیوید هر محسوب میشود و بخش سوم از این سه گانه است به مسائل دولت و احزاب میپردازد. دو حزب اصلی در بریتانیا یعنی حزب کارگر و حزب محافظهکار خودشان را برای انتخابات آماده میکنند و ما داستان رهبر حزب کارگر یعنی جورج جونز را دنبال میکنیم.
رهبری که نتوانسته حزب را پیروز کند و به نوعی این دوره از انتخابات آخرین دورهای است که او فرصت دارد با رهبریاش حزب را به دولت برساند. این نمایش به شیوه برخوردهای حزبی با رهبر حزب میپردازد و تمام مسائل مربوط به جریان انتخابات را بررسی میکند. در نهایت چیزی که مهم مینمایند نه نتیجه انتخابات (که شکست دوباره حزب کارگر است) بلکه روندی است که باعث این شکست تراژیک میشود؛ شکستی که از حکم باختی گروهی، به تراژدی شخصی برای جورج جونز تبدیل میشود.
57242