ایسنا در گزارش منتشر شده به نقل از وزیر چنین نوشته است:{لینک}" جهرمی با بیان اینکه معضل جدی اینترنتهای خانگی «سیم مسی» است که امروز زیر دو مگابایت سرعت را منتقل میکنند، گفت: این سیمها به خوبی نمیتوانند سرعت را منتقل کنند و راهکار آن اجرای پروژه FTTB یا FTTH است که شرکت های FCT مجوز گرفته اند و فکر میکنم ظرف یک سال تا یک سال و نیم آینده در سطح هر شهر کلان کشور پروژه فیبر نوریمان اجرا شده باشد و برای VDSL هم تلاش میکنیم که شرکتها را افزایش دهیم تا در زمانی کوتاه تر از هجده ماه این ظرفیت ها را پیاده سازی کنند تا بتوانیم سرعت متناسب برای اینترنت را تا یک مگابیت افزایش دهیم."
ذکر چند نکته در پاسخ به این جملات ضروری است:
اولا 2 مگابیت بر ثانیه باید باشد نه 2 مگابایت! (این مشکل را وزیر قبل هم که فارغ التحصیل مهندسی الکترونیک بود داشت و البته مگاهرتز و گیگاهرتز را با گیگابیت و بایت اشتباه می کردند)
ثانیا بر اساس برخی راهکارهای ضروری میتوان سرعت اینترنت را روی کابل مسی در تئوری تا 1 گیگابیت بر ثانیه هم افزایش داد. (استاندارد G.fast/ ITU-T G.9701)
در حالت عملی نیز از طریق VDSL2 میتوان سرعت را تا 200 مگابیت بر ثانیه روی خطوط کابل مسی بالا برد و با آپگرید ساده و هزینه کمتر می توان سرعت بیشتری را به کاربر داد.
ثالثا در بحث توپولوژیهای مبتنی بر فیبر میتوان از FTTC هم با هزینههای کمتر بهره برد.
کند بودن روند اجرای پیاده سازی فیبر نوری در کشور باعث شده تا سیستمی که آماده شود، نیاز به آپدیت داشته باشد و سیگنال با کلی باگ به درب خانه ها خواهد رسید و سرعت مطلوب از دست می رود. سیستم فیلترینگ نیز که پکت ها را بازشماری، کَش و احتمالا ذخیره می کند نیز بر کندی اینترنت موثر بوده و بنابراین با ایده آل یک شبکه پرسرعت فاصله خواهیم داشت.
اگر یادمان باشد سال 1389 بود که کنسرسیوم ایرانیان نت یا اپراتور چهارم ایجاد شد تا بتواند تا پایان سال هشتمِ فعالیتش 6 میلیون و 870 هزار درگاه فیبر نوری برای اتصال منازل به اینترنت ایجاد کند. یادتان هست؟ 6 میلیون پورت چه شد؟ قرار بود تا پایان 1395 در 7 شهر فیبر نوری دم درب خانه ها باشد. چه شد؟ قیمت و کیفیتش بحث دیگری دارد!