روزنامه خبرورزشی نوشت: گفت‌وگوی ما با مجید اخشابی را در ادامه بخوانید:
شما قطعه‌ای كه سالار عقیلی برای تیم ملی خوانده را گوش كرده‌اید؟
این كار را گوش نكردم و تمایل هم ندارم در مورد آن صحبت كنم.
به نظر شما آهنگ تیم ملی باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟
اول این را بگویم كه از آقای علیرضا قربانی كه خیلی هوشمندانه و خردمندانه از خواندن سرود تیم ملی انصراف دادند، تشكر می‌كنم. كار برای تیم ملی كاری است كه ظرفیت موسیقی ایرانی نیست و اشعار خاصی می‌خواهد. كمتر هنرمندی قید این موقعیت را می‌زند اما آقای قربانی با منطق، درایت و خرد چشم‌پوشی كرد و من این كارشان را پسندیدم. به نظرم خیلی از موسیقی‌ها این ظرفیت را ندارند كه بیانگر مسائل اجتماعی امروز باشند. باید سطح موسیقی و شعر تنزل پیدا بكند و دستمایه كاری فصلی شود و به همین دلیل موسیقی پاپ انتخاب بهتری برای سرود تیم ملی است.
یعنی شما با موسیقی سنتی در مورد این قبیل كارها مخالفید؟
این را باز هم تأكید می‌كنم که من کار آقای سالار عقیلی را نشنیده‌ام و نظری هم نمی‌دهم و فیدبک‌ها در این زمینه مشخص می‌کند که کار خوبی بوده است یا نه اما ظرفیت‌های موسیقی پاپ در این مقوله بهتر عمل می‌كند. من در زمان جام جهانی ۲۰۰۶ قطعه‌ای ساختم با نام «ای ایران» که با وجود اینکه ساز و کار پخش آهنگ‌ها به گستردگی الان نبود اما بازتاب خوبی داشت و جزو کارهای ماندگاری شد که در هر موفقیتی که نصیب ایران می‌شود، آن را پخش می‌کنند.
به نظر شما چه مدل كارهایی در این زمینه ماندگار خواهد شد؟
اگر کارهای خوبی تولید شود که با سوژه و ورزش و تلاش و پویایی و سلامت تطبیق داشته باشد و تمامی جزئیات رعایت شده و در نهایت جذابیت و زیبابی داشته باشد، کاری ماندگار خواهد شد.
43503