به خاطر ایران، به خاطر تیم ملی

این فهرست هر شکلی که باشد، می‌توان اعتراض کرد، ایراد گرفت، درباره‌اش حرف فنی و حاشیه‌ای زد، اشکال‌هایش را شمرد و از علامت سؤال‌هایش گفت اما کاش قبل از هر اعتراضی به لیست نهایی تیم ملی، به این واقعیت توجه داشته باشیم که در جام جهانی‌ فقط همان‌هایی می‌توانند برای ایران بازی کنند که نام‌شان در لیست نهایی است و باید از آن‌ها حمایت کرد و حمایت از خط‌خورده‌ها و جا مانده‌ها حتی اگر مثل وریا شایسته مطلق باشند، هیچ سودی برای تیم ملی ندارد. فرصت زیادی تا جام جهانی‌ نیست. باید سرراست رفت سراغ آن‌ها که در تیم ملی حضور دارند. دفاع از شایسته‌های جا مانده و انتقاد از آن‌هایی که با ارفاق مسافر روسیه شدند، بماند برای روزهای پس از جام جهانی‌ که برای هر مباحثه و حتی مجادله‌ای وقت داریم.

کاش فردا وقتی لیست تیم ملی اعلام می‌شود، فرصتی که می‌خواهیم خرج شمردن دلایل منطقی‌مان برای دفاع از خط خورده‌ها کنیم را برای روحیه دادن به مسافران جام جهانی‌ بگذاریم و به جای شمردن دلایل‌مان برای انتقاد از فهرست نهایی کی‌روش، ویژگی‌های مثبت انتخاب‌های نهایی او را بشماریم. خوب که نگاه کنیم، ویژگی مثبت برای گفتن و نوشتن زیاد است. اصلاً چه چیزی از این ویژه‌تر که پای منافع ملی و تیم ملی وسط است. مگر می‌شود تیم ملی را دوست نداشت.

^{* این یادداشت در سرمقاله یک‌شنبه ۱۳ خرداد روزنامه خبرورزشی چاپ شده است.}