محبوبه عمیدی: این دو شیشه در بسته که توسط تام جرستاد در بخش تاریخ موزه ملی اسمیت‌سونیان عکاسی شده‌اند، محتوی ماهیچه نمکسودشده ماموتی هستند که از سال 1922 تاکنون در این موزه نگهداری می‌شود. این دو تکه که در سال 1901 توسط یوجین فیزن مایر، دیرین‌شناس آلمانی-روس هنگام حفاری در یخ‌های منطقه سیبری کشف شده و در اختیار این موزه قرار گرفته‌اند، به نمایش عمومی در نمی‌آیند.
به گزارش نیوساینتیست، ماموت پشمالو با نام علمی Mammuthus primigenius که آخرین گونه شناخته‌شده از این پستاندار عظیم‌الجثه است، ساکن جنگل‌های تندرا و جلگه‌های وسیع و بی‌درخت مناطق سردسیر اروپا، آفریقا، آسیا و آمریکای شمالی بوده و احتمال می‌رود حدود 11هزار سال پیش و در انتهای آخرین عصر یخبندان منقرض شده باشد. با این حال شواهد نشان می‌دهند گروه کوچکی از این گونه تا 4هزار سال پیش ساکن مناطق محدودی از آلاسکا و منطقه رنگل‌آیلند در روسیه بوده‌اند.
بافت‌های حفاظت‌شده‌ای مانند این نمونه می‌توانند برای تحقیق در زمینه شیوه زندگی جانداران منقرض‌شده، بسیار باارزش باشند و به شناخت دلایل انقراض این گونه‌ها کمک شایانی کنند. شاید امکان تشخیص توالی دی.ان.ای ماموت پشمالو نیز با استفاده از این بافت‌ها فراهم شود و روزی علم بتواند ماموت‌ها را به زندگی برگرداند.