به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، قدرت میدان مغناطیسی هسته 25 گاوس و 50 برابر قدرتمند‌تر از میدان مغناطیسی در سطح زمین است.
اگر چه این میزان حد وسط چیزی است که متخصصان ژئوفیزیک پیش از این حدس می‌زدند، اما همسانی منابع حرارتی محدودکننده هسته باعث می‌شود دینام داخلی برای برقراری این میدان مغناطیسی به حرکت خود ادامه دهد.
وجود یک میدان مغناطیسی قدرتمند در سطح خارجی هسته به این معنی است که انتقال گرمای زیادی در آنجا صورت می‌گیرد و این، نشان از تولید حرارت زیاد در مرکز زمین دارد. گرمای باقیمانده از زمین داغ و گداخته 4.5 میلیارد سال پیش، آزاد شدن انرژی گرانشی در اثر سقوط عناصر سنگین به اعماق هسته مایع و تجزیه رادیواکتیو عناصر پرعمری مانند پتاسیم، اورانیوم و توریوم از منابع اصلی انرژی هستند.
وجود میدان ضعیف مغناطیسی با قدرت مثلا 5 گاوس حاکی از این است که سهم کمی از تولید حرارت به‌شیوه تجزیه رادیواکتیو تامین شده، درحالی‌که وجود میدان قوی با قدرت مثلا 100 گاوس به سهم بیشتری از تجزیه رادیواکتیو اشاره دارد.
میدان مغناطیسی زمین در دو سوم خارجی هسته متشکل از آهن و نیکل تولید می‌شود. این سطح خارجی هسته که ضخامتی در حدود 2250 کیلوتر دارد، مایع است و گردش این مواد فلزی است که میدان مغناطیسی را پدید می‌آورد؛ درحالی که داخل هسته، توپ منجمدی از آهن و نیکل با شعاعی در حدود 1290 کیلومتر (اندکی کوچک‌تر از ماه) است. اطراف هسته را نیز گوشته (جبه) داغ و چسبناک فرا گرفته که یک پوسته سطحی سفت و سخت، آن را پوشانده است.
جالب اینجاست که میدان مغناطیسی زمین در طول زمان گردش می‌کند و قطب‌های آن جابجا می‌شوند. در حال حاضر، محور مغناطیسی زمین حدود 4 درجه از محور دوران وضعی زمین (شمال-جنوب جغرافیایی) انحراف دارد. قطب شمال مغناطیسی زمین در جنوبگان و قطب جنوب مغناطیسی زمین در شمالی‌ترین نواحی کانادا واقع شده است. (اگر به این موضوع شک دارید، دقت کنید قطب‌های غیرهم‌نام مغناطیسی، یکدیگر را جذب می‌کنند و قطب شمال آهن‌ربا، مانند قطب‌نما، همیشه رو به شمال قرار می‌گیرد!)
50