شادروان علامه علی حجتی کرمانی بعد از چمران فعالترین بود. کتابهایی که از آثار صدر تحقیق، ترجمه، گردآوری و منتشر کرد، 'اقتصاد در مکتب اسلام'، 'اسلام و فرهنگ قرن بیستم'، همچنین 'لبنان به روایت امام موسی صدر و دکتر چمران'، در دههی شصت خلاء مهمی را پر نمود.
استاد سید هادی خسروشاهی در اواسط دههی هفتاد کاری کرد کارستان. کتابش 'یادنامهی امام موسی صدر' که مجموعه گفتگوهایی بود با بزرگترین عالمان وقت، نقطه عطفی در حرکت معرفی صدر به جامعهی ایرانی رقم زد. خود از جلالالدین فارسی شنیدم که بعد از تجلیل آن جمع کثیر از آقای صدر و مشاهدهی تاثیراتش بر جوانان، دیگر درست نیست به نقد ایشان بنشینم.
انتشار کتاب خسروشاهی موجب شد تا خانوادهی امام بُعد فرهنگی حرکت خود را آغاز کند. دغدغهی اصلی خانواده تا آن روز، پیگیری آزادسازی امام صدر بود. انتشار کتاب مزبور اما موجب شد تا ابتدا مؤسسهی فرهنگی تحقیقاتی امام صدر در لبنان تاسیس شود؛ سپس همایش علمی بزرگداشت امام صدر با میانداری آیات عظام سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و مجدالدین محلاتی در دانشگاه مفید قم برپا گردد؛ و نهایتا موسسهی فرهنگی تحقیقاتی امام صدر کارش را در ایران آغاز کند.
سال راهاندازی مؤسسه در ایران، ۱۳۷۸ بود. تصمیم راهاندازی مؤسسه در بیانیهی پایانی همایش دانشگاه مفید اعلان شد. جلسات مؤسسه ابتدا در منزل آقای مهندس فیروزان تشکیل میشد. سپس مقر آن به آپارتمان مرحوم شیخ محمدعلی صدوقی در میدان محسنی انتقال یافت. نهایتا نیز به محل فعلی آن در میدان هفت تیر و پشت مسجد الجواد کوچید. صورت جلسات سالهای اول را آقای فیروزان مینوشت.
مؤسسه از بدو تاسیس دو هدف را سرلوحهی فعالیتش قرار داد: معرفی اندیشه و سیرهی امام صدر به جامعهی ایرانی؛ پیگیری آزادسازی امام صدر. نگارنده اگر عملکرد مؤسسه را در تحقق هدف دوم مردود ارزیابی کنم که میکنم، عملکرد آن را در بُعد فرهنگی اما، بسیار درخشان، عالی و بینظیر میدانم.
مهمترین کار فرهنگی مؤسسه، راهاندازی نهضت ترجمهی آثار امام، خصوصا طی پانزده سال اخیر است. مجموعهی ده جلدی 'در قلمرو اندیشهی امام موسی صدر'، همچنین مجموعهی دوازده جلدی 'گام به گام با امام'، گنجینههایی بیبدیل هستند که راه محققین را برای بررسی مستند و اجتهادی اندیشهی صدر هموارتر کردهاند.
مهمترین عامل موفقیت مؤسسه را در فعالیتهای فرهنگیاش، پس از جذابیت اندیشه و سیرهی خود امام، مدیریت کارآمد دختر عزیز ایشان، حورا خانم صدر میدانم. اما چرا؟ چون خانم صدر نیز مانند برادرش آقا سید صدرالدین، برخی خصوصیات مدیریتی را از پدر به ارث برده است:
بسیار مثبتاندیش، پرامید و سرشار از انرژی مثبت است. هرگز منتظر دعوت و حمایت بزرگترها نمیماند و خود متناسب با امکانات محدودش مسیر حرکت را باز میکند. بسیار پرتلاش، باهمت و خستگیناپذیر است. هیچ حرکتی را بدون مطالعه، مشورت، مقدمهچینی و برنامهریزی آغاز نمینماید. حرکت را که آغاز کرد، در آن ثابتقدم است. عقل همیشه بر عاطفهاش غلبه دارد. تنها به مصلحت پدر میاندیشد و اخلاصش در این مسیر بینهایت است.
از دیگر خصوصیات چشمگیر خانم صدر، نجابت، حجب، حیا و ادب خاص ایشان است. نگاهش به مسائل کاملا ارزشی است و مادیات ذرهای در وی راه ندارد. با حسادت و کینه بکلی بیگانه و هرگز بد کسی را نخواسته است. در سلامت نفس کمتر بانویی را میتوانم بر وی ترجیح دهم. همچنین در گشودگی، سعهی صدر، تحمل و مدارا. تا جایی که سخنرانی همین اخیرا، نگاه در نگاهش، دربارهی 'خامیهای موسی صدر' داد سخن داد! به دور از هرگونه مبالغه میگویم که نمایندهای شایسته برای پدرش است.
اگر بخواهم پنج زن ایرانی را نام برم که برای مدیریتهای ارشد کشور صلاحیت دارند، خانم صدر بیشک یکی از آنها است. توانمندی مدیریتی ایشان از بانوان موفق جهان مثل آنگلا مرکل کمتر نیست. حقیقتا افسوس باید خورد که بزرگان ما از این ظرفیتهای جامعه غافل هستند.
اینجا نمیتوانم از آقای فیروزان یاد نکنم. گفتهاند پشت هر مرد موفق، بانویی بزرگ قرار دارد. به نظرم عکس آن را نیز باید گفت و پشت هر بانوی موفق، مردی بزرگ قرار دارد. بیشک همراهیهای پیوسته و همهجانبهی آقای فیروزان، در موفقیت مؤسسه و همسرش تاثیر شگرف داشته است.
از شادروان دکتر صادق طباطبایی اینجا تنها نام میبرم و گفتنیها را به کتاب 'صادق طباطبایی و روایت صدر' میسپارم.
خداوند انشاءالله خانم صدر، عزیزانش و نیز مؤسسه را همیشه سالم، بانشاط، موفق و عزیز بدارد.