باز رئیس کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال بحران ساخت و بعد ناچار به تصحیح حرفش شد اما دیگر خیلی دیر بود.

انگار مجبورند به حرف زدن . مصاحبه روز قبل حسن زاده، رئیس کمیته انضباطی فوتبال نشان می‌دهد که چقدر مدیران فوتبال ما نیاز به دوره‌های آموزشی برای مصاحبه کردن دارند.
چقدر از تحولات روز دورند. چقدر طلبکارانه برای حرف زدن منت می‌گذارند و چقدر نمی‌دانند احساسات عمومی را با حرف‌های شان می آزارند.
رئیس کمیته انضباطی اگر حاضر شده روی خط یک برنامه رادیویی برود ، به چه حقی از رئیس رسانه ملی مایه می‌گذارد؟ او برای ابهام زدایی از اعتراضات بازیکنان یک تیم روی آنتن رفته و بعد می‌تازد که چرا کاپیتان یک تیم گلایه کرده ، چرا سر هوادار ۱۲ ساله‌شان را شکسته‌اند و تا پای مرگ او را پیش برده اند و اصلا بعید نیست بعد از بهبودی چه بر سرش می‌آید؟ چقدر از سلامتی اش را باز می‌یابد؟
او اما نمی‌خواهد از این چیزها بگوید چون مدیرانی مثل او عادت کردند به اینکه جای پاسخگویی اندرز بگویند و در مقام کارشناس پند بدهند. برادر من شما مسئولی، باید پاسخگو باشی.بیش از ۵ ساالاست آنجا نشستی. کلی حکم بازی بدون تماشاگر دادی. کلی حکم برای مسائل بی ربط با فوتبال برای بازیکنان تا قبل از تشکیل کمیته اخلاق دادی و کلی هم بعدش برای برخوردهایی که می‌شده جزای‌شان محکومیت نباشد.
ولی چه کردی که باز سزای رفتن به ورزشگاه سنگ است. رفتن به کماست و داغ دل یک مادر. دیگر ما به همان شعارهای شیر سماور و اگزوز خاور و هر بازی برگشت داره؛ راضی می‌شویم اگر دکمه بازگشت را بزنید و به همان دوران قبل از خودتان برمان گردانید؟ آیا شدنی است؟ 
نمی خواهیم سزای ورزشگاه رفتن مان، کوری مرگ و ناقص الخلقه شدن باشد. آن وقت می‌آیید و می فرمایید چرا از شما درباره پست مهدی رحمتی می‌پرسند؟ سئوال درباره مهدی رحمتی نیست.درباره بهای جان و زندگی یک کودک سیزده ساله است. بهای یک زندگی‌ست که شما باید حافظش می بودید. آیا بودید؟ به این پاسخ دهید. شنیدنش حق ملت است. برای پاسخگویی به این پرسش ، خودتان باید پیش قدم باشید. اصلا چرا باید مدیر رسانه ملی تماس بگیرد که روی خط بروید.
ولی پاسخ شما چیست؟ داغ می‌کنید و می‌گویید چرا دوربین‌ها می‌روند جلوی یک بچه شهرستانی که دو سال است از شهرستان به تهران آمده تا علیه وزیر و وکیل حرف بزند.
مسئولیت اجتماعی را قطعا به عنوان یک قاضی می‌شناسید.بارمنفی معنایی این شکل استفاده از لفظ شهرستانی را هم قطعا بهتر از همه ما می‌دانید.
چه کسی گفته یک بچه شهرستانی که دو سال است آمده تهران حق ندارد از تصمیم اشتباه یک وزیر، یک وکیل و حتی یک رئیس‌جمهورانتقاد کند؟ 
چرا اگر نگران نان شب همشهری و هموطنش باشد جرم است؟ 
چرا این قدر شهامت ندارید که بروید در همان رسانه که این‌قدر تند در آن به بچه‌های شهرستانی که درد یک ملت را در دل دارند و جای انتشار زندگی شخصی و روزمرگی‌های‌شان از درد میهن گفته اند، عذر بخواهید و طلب بخشش از مردم‌تان کنید.
نه آقای حسن‌زاده ، شما یک شهرستانی نیستی! و خود را به رغم داشتن لهجه زیبای شهرستانی که از آنجا به اینجا رسیده اید ، از دل مردم ندانستید که چنین برای یک حرف برافروخته شده اید.
شما با یک کلمه گفته تان ، برای فرو نخوردن خشم‌تان باز فوتبال‌مان را پر از حساسیت‌های قومی کرده‌اید. کاش اگر استعفا نمی‌دهید، حتما عذر بخواهید و عواقب رفتارتان را بپذیرید.
251 251 
منبع: خبرآنلاین