تیتر سه وبلاگ‌ها
-
برادرم حمید! تو باختی و ما سوختیم
برادرم حمید تو باختی اما ما سوختیم و حذف شدیم . ما باختیم که رویاهای مان نه از سر انتخاب که به حکم اجبار گره خورده بود به آنچه تو برای خود مقدر کرده بودی. تو ، مهدی تاج و آن دوست عزیز مشترک‌تان که فکر می‌کرد حالا پس از ۴ سال خانه‌نشینی تو باید از غار تنهایی‌ات درآیی .
-
سواد و بینش قیصر یا آوینی را دارید که خود را متر هنر انقلاب می نامید؟
گروهی این روزها موجی نو از تندروی را در هنر و فرهنگ انقلاب به راه انداخته اند. گروهی که با ادبیاتی تندخویانه به منتقدان شان برچسب هم می زنند.
-
فریاد من و کیمیایی زنده‌ایم مهرجویی را شنیدید؟
جان کلام بی‌تردید همان خاطره‌ای بود که هوشنگ گلمکانی درمراسم تولد مسعود کیمیایی تعریف کرد: «آمد دفترمان، جواد طوسی هم بود، گفت تقریبا همه این تکه کلام‌هایی که ورد زبان‌تان است، تکه تکه‌های فیلم‌های من است، آن وقت نشستید اینجا فحشم می‌دهید.»
-
آقای یزدی، از فروغ شروع کنیم یا اخوان‌ثالث؟
چه خوب است که می‌توان نشانه‌هایی از بلوغ را در مدیران جوان سیما دید. آنچه امروز محسن یزدی، قائم مقام شبکه ۳ گفته اگر باور قلبی‌اش باشد، گامی بزرگ است در یک تحول فکری. بیایید یک‌بار دیگر جملاتش را مرور کنیم.
-
مزدک، ترسوی استانداردی که نگرانش هستیم
باور خبرش سخت بود اما واقعا مزدک میرزایی رفته. خبر عجیبی است، تقریبا آرام‌ترین، محتاط‌ترین و سربه‌زیرترین گزارشگر ورزشی ایران با پیشنهاد شبکه فارسی زبان به لندن رفته است.
-
قیمه‌ها را چرا می‌ریزید روی ماست‌ها جناب مهدی هاشمی؟
ما که تا صبح امروز خیلی‌های‌مان اصلا اسم مهنوش صادقی را نشنیده بودیم. ما را چه به سرک کشیدن به زندگی شخصی بقیه . آن هم گلاب آدینه و مهدی هاشمی که واقعا نمی‌دانم کدام‌مان تا دیروز کلامی غیر از ستایش برای‌شان به کار برده باشیم.
-
مسعود فراستی ام‌الفساد اما آیا اسم «حقه» فیلم شما فساد نیست جناب کمال تبریزی؟
واژه‌هایی که کمال تبریزی درباره مسعود فراستی استفاده کرده بی شک دل خیلی از ما دوستداران سینما را خنک کرده است. «ریشوی ژولیده یا ام الفساد منتقدین» در توصیف مردی که فیلم‌های کیمیایی را با عبارتی غیرقابل نگارش توصیف کرده شاید رفتاری همسنگ است اما چنین حمله‌ای برای گفته‌های فراستی در نقد «ما همه با هم هستیم» از نگاه من تماشاگر عامی سینما رفتاری زیبا به نظر نمی آید.
-
دوباره فصل دور زدن تاج شد، تحویل بگیرید آقای جهانگیری!
اختلاف فدراسیون فوتبال و دستگاه ورزش کشور. این خبری بود که در روزهای اخیر بارها در سایت های مختلف منتشر شد.
-
می‌خواهم حاجی مایلی باشم و زار بزنم: «این فوتبالو نمی‌خوام»
شاید احساسی باشد اما همان چند لحظه تصویری که امیرحسین خیرخواه و مسعود اکبری عکاسان ورزشی از پسرک در اصفهان گرفته اند که چشمش آسیب دیده، چنان آزار دهنده است که دلم بخواهد مثل محمد مایلی کهن اشک بریزم و فریاد بزنم:«من این فوتبالو نمی خوام...»
-
نشانه‌های بلوغ در فدراسیون تاج با انتخاب یک وحید
یکی از مهمترین کارویژه‌های هر فدراسیونی، تشکیل یک ساختار قوی برای اداره تیم ملی کشورش است. گامی که به نظر می‌رسد به رغم همه انتقادهای وارده، مهدی تاج و محمود اسلامیان دارند به درستی بر می‌دارند.
-
سیاستی که برایش مجید تخت‌روانچی به نیویورک رفت
به رفتارهای رسانه‌ای مجید تخت روانچی در یک ماهه اخیر دقت کنید. سفیر ایران در سازمان ملل تقریبا بیشترین انرژی‌اش را بر این گذاشته تا حضور پررنگ رسانه‌ای در شفاف‌سازی مستند علیه دروغ‌های آمریکا داشته باشد.
-
آقای حضرتی! شجریان زنده است
سال آخر مجلس است. فضا انتخاباتی تر می‌شود . کم کم وعده‌های فراموش شده دوباره یاد دوستان نماینده می‌افتد.
-
چرا دانش‌آموزان‌مان ساسی مانکن را به حامد زمانی ترجیح می‌دهند؟
این روزها شبکه‌های اجتماعی پر شدند از ویدئوهای روز معلم که در آنها دختر و پسرهای خردسال مدرسه‌ای با هیجان و قشنگی خاصی دارند ترانه‌های خواننده زیرزمینی که چند سالی است از ایران رفته را بازخوانی می کنند.
-
چرا انتخاب فرهاد مجیدی را باید به فال نیک گرفت؟
تقریبا هر کدام از مسئولان باشگاه استقلال که می‌شناسم می‌گویند فعلا فرهاد مجیدی چند مسابقه‌ای روی نیمکت می‌نشیند اما گزینه بعدی آبی‌ها یک مربی خوب خارجی است اما راستش این مدل خیلی مدل مناسبی نیست!
-
تماشاگرنمای واقعی شمایی آقای مدیر
بیش از بیست‌هزار کامنت و حس شرمندگی که رئیس هیات مدیره باشگاه تراکتورسازی ناچار به گفتنش می‌شود، این حاصل جوی هیجانی‌است که نه از روی سکوها، بلکه از دل سیاست‌های غلط دفاتر تصمیم‌سازی به استادیوم یادگار امام تبریز القا شده‌اند.
-
قصه ما، مازیار ناظمی و استاد جواد خیابانی!
همین چند روز قبل بود که خبر آمد مدیران شبکه سه با سلام و صلوات رفته‌اند برای عباس قانع کارت دعوت فرستاده‌اند که برود برای‌شان فوتبال گزارش کند.
-
چرا ابی و مهناز افشار به خاطر استاد جمشید مشایخی، مردم را شماتت می‌کنند؟
اساسا احساسی هستیم ما ملت. یکباره جو می‌گیردمان و احساسی می‌شویم. تقریبا همه‌مان هم عین هم هستیم. مثلا حالا که استاد مشایخی فوت کردند، مدام هم را شماتت می‌کنیم برای همین انفاقات دو سه هفته اخیر. بی تردید جمشید مشایخی بخشی فراموش نشدنی از خاطره تصویری همه ماست. کسی که روی صحنه نقش‌های ماندگاری داشته و قاب تصویرش تا همیشه در یادهای‌مان ماندگار می‌ماند. اما آیا به دلیل فوتش باید همدیگر را شماتت کنیم که مثل چرا به ازای حرف قابل نقدش ، او را تقد کرده‌ایم؟