اما برخلاف این آیین‌نامه روند شناسایی، جذب و توانمندسازی این کودکان به درستی انجام نمی‌شود و طبق گزارش‌ها شاهد این هستیم که این کودکان به نامناسب‌ترین شکل ممکن پذیرش و بعد از مدتی رها می‌شوند. این طرح با انتقاد سازمان‌های مدنی مواجه بوده؛ زیرا شیوه شناسایی این کودکان بیشتر به برخوردهای انتظامی و قضایی شباهت دارد و گاهی همراه با خشونت است. آمارهایی هم به گوش می‌رسد که این کودکان بعد از پذیرش در مراکز بهزیستی و شهرداری، دچار آسیب‌های روانی و گاها جسمی می‌شوند.
به‌نظر می‌رسد این طرح بیشتر از آن که به ریشه کار کودک که فقر و نابرابری‌های اجتماعی است، توجه کند، صرفا به زیباسازی شهر و حذف این کودکان از سطح شهر پرداخته است.
با این تفاسیر طرح ساماندهی کودکان کار را تا چه اندازه تاثیرگذار می‌دانید؟ راهکار شما برای حمایت از این کودکان چیست؟
شما می‌توانید نظرات‌تان را در قالب کامنت زیر همین خبر منتشر کنید.
۴۷۲۳۴