فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در طول هشت سال جنگ تحمیلی عراق به ایران، همچنان از اینکه «برخی دولتمردان به تاریخ انقلاب و جنگ ظلم می‌کنند»، گلایه دارد و می‌گوید: عده‌ای نمی‌خواهند واقعیت پایان جنگ برای مردم روشن شود. این نخستین بار نیست که محسن رضایی چنین انتقاداتی را مطرح می‌کند. از این رو سخنان دیروز وی در جمع گروهی از پیشکسوتان دفاع مقدس، را می‌توان در ادامه ناگفته‌های وی از شرایط و زمینه‌های پذیرش قطعنامه 598 توسط امام راحل (ره) دانست که گفت: دولتمردانی که دفاع هشت ساله را زیر سؤال می‌برند و موفقیت‌های ایران را با طرح «نوشیدن جام زهر» نادیده می‌گیرند و می‌خواهند بگویند ایران در جنگ با عراق شکست خورد، به تاریخ انقلاب اسلامی ظلم بزرگی می‌کنند. او که به این دولتمردان توصیه می‌کرد تاریخ جنگ را به دقت مطالعه کنند، خطاب به آنها ادامه داد: اگر شما درست می‌گویید پس چرا امام (ره) پس از پیروزی‌های مردادماه در پیامی گفتند که «ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم». این مسئله نشان می‌دهد تلخی شکست‌های ایران در تیرماه در اثر پیروزی‌های مردادماه به شیرینی برای امام تمام شده است و اگر امام قطعنامه 598 را نپذیرفته بود ایران جنگ را با شکست به پایان می‌برد.
او که پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری وعده داده بود ناگفته‌های تکان‌دهنده و شگفت انگیز جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه ایران را تشریح کند، پذیرش قطعنامه توسط امام (ره) را منجر به یک انقلاب روحی و انسانی دانست که جبهه‌های نبرد را که خالی از نیرو شده و با کمبود منابع مالی و اقتصادی مواجه گردیده بود، را متحول کرد. به گفته وی دشمن تا مرزهای ایران پیشروی کرده بود و در جبهه ایران کمبودهای فراوانی به چشم می‌خورد. لذا اقدام حضرت امام موجب شد که دهها هزار جوان داوطلب به سوی جبهه‌ها بشتابند و کمک‌های مردمی نیز به سوی خطوط مقدم سرازیر شود.
به گفته وی هرچند امام قطعنامه را با تلخی پذیرفت ولی با پذیرش قطعنامه از سوی ایران در تیرماه سال 67، جنگ به پایان نرسیدبلکه نبرد شدیدی آغاز شد و عراق مجدداً به سه استان ایران حمله کرد. البته رضایی معتقد است که اگر با پذیرش قطعنامه توسط ایران جنگ تمام می‌شد و پس از آن عراق به ایران حمله نمی‌کرد و یا اگر حمله می‌کرد و شکست نمی‌خورد، جنگ با پیروزی عراق می‌توانست به پایان برسد. وی بر این اساس به مصاف با کسانی رفت که معتقدند به محض اینکه ایران قطعنامه 598 را پذیرفت، جنگ تمام شد.
رضایی خطاب به آنها گفت: شما آگاهانه یا ناآگاهانه حوادث مهم پس از آن را نادیده می‌گیرید. حال آنکه پایان جنگ یک ماه پس از پذیرش قطعنامه صورت گرفت و آن هم زمانی بود که عراق در چند حمله آخر خود به خرمشهر، کرمانشاه، مهران و دهلران در مرداد ماه، شکست خورد که تمام این حملات پس از پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران صورت گرفت. در این زمان توسط امام تمام مشکلات ما را در جبهه‌ها برطرف کرده، لشکرهای ایران مملو از نیرو شده و کمک‌های مردمی فراوانی به جبهه‌ها صورت گرفته بود.
البته رضایی پیش از این هم برای رفع شبهاتی در مورد جنگ در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه «بهترین زمان برای پایان دادن جنگ چه زمانی بود؟» تصریح کرد: دو سه ماه بعد از این که قطعنامه 598 صادر شد، بهترین زمان برای پایان دادن جنگ بود، تقریباً 7 ماه قبل از پایان جنگ، یعنی اگر 5 الی 6 ماه زودتر قطعنامه را قبول می‌کردیم بهتر بود.