حال وقتی قرار باشد به فاصله چند ماه انتخاباتی برگزار شود و مردم در انتخاباتی شرکت کنند که یک طرف قضیه، بُرد برای حاکمیت محسوب می‌شود مسلم است که این نارضایتی می‌تواند در میزان مشارکت در انتخابات تاثیر بگذارد.
به عبارت دیگر از آن جهت که انتخابات صحنه‌ای برای به نمایش گذاشتن وجهه دموکراتیک حاکمیت است، وقتی اعتراض مردم شنیده نشود مردم نیز این عرصه را پس خواهند زد و به عبارتی میل و رغبتی به این موضوع نشان نخواهد داد.
البته افزایش یا کاهش مشارکت فقط به این عوامل بستگی نخواهد داشت، بلکه بخش اعظم ایران به دلیل بافت قومیتی، از زبان و گویش‌ها و اقلیم‌های متفاوتی برخوردار هستند که همه این موارد باعث جذابیت حضور درصحنه انتخابات می‌شود چراکه یکی از افراد وابسته به این گروه‌ها در انتخابات کاندیدا می‌شوند و دیگران از روی عرق به پای صندوق‌های رای می‌آیند.
با توجه به شرایط موجود باید گفت چنانچه به مطالبات بخش ناراضی جامعه پاسخی درست و قانع کننده داده نشود یا آنها را عوامل خارجی و منافق بدانیم آنها نیز قطعا این نارضایتی خود را به لایه‌های دیگر جامعه تسری می‌دهند.
بنابراین اگر می‌خواهیم این اعتراضات و نارضایتی‌ها تاثیری در انتخابات نداشته باشد و باعث کاهش مشارکت نشود باید تمام مسوولین در جهت گفت‌وگو و حل و فصل بسیاری از مشکلات اقدام کنند و به صورت جدی با این موضوع برخورد کنند. این موضوع می‌تواند تا حد زیادی شکاف موجود میان بخشی از مردم و بخشی از حاکمیت را ترمیم کند.
*سخنگوی حزب اعتماد ملی