این روزها خبر تهیه و انتشار سی دی موهن ظهور بسیار نزدیک است که یکی از یزرگترین ارکان اعتقادی شیعه یعنی ظهورحضرت مهدی (ع) را به سخره گرفته در محافل مختلف شنیده میشود خوشبختانه بعضی بزرگان عرصه دین و افراد متعددی به این عرصه آمده و در این مورد فریاد اعتراض خود را به گوش مسولان رساندهاند.
من در این یادداشت از نگاهی غیر محتوایی به مساله نگریستهام و آن امنیت عرصه فرهنگ و دین است.
چنین بنظر می رسد این عرصه یا کاملا رهاست یا حداقل در نگاهی خوش بینانه باید گفت نسبت به بعضی که با متولیان امر همسو هستند با تسامح برخورد شده و خدای ناکرده میشود.
چنین تصور میشود که گاه عرصه حساس فرهنگ که دین هم زیر مجموعه آن است در ایران انقلاب کرده امام خمینی، که تمام حرکات و سکنات آن در رزیر دقیقترین ذره بینهای دولتهای منطقه و فرا منطقهای قرار دارد و به حسب خبری که دارم حتی نوار خطبههای نماز جمعه شهرستانهای کشور به خارج - کشورهای منطقه - می رود تا از بعضی از مطالب آنها در آتش زدن شعله اختلاف بین مذاهب اسلامی با هدف بدبینی آنها نسبت به انقلاب اسلامی استفاده و بدانها استناد شود- در مواردی بیمتولی و همانند اتوبانی است که هرکس با هر وسیلهای که دارد میتواند بدون گواهینامه و رعایت سایر ضوابط قانونی در آن حرکت کند !
اخیرا در مصاحبهای از نویسنده توانا و دردمند جناب آقای سیدمهدی شجاعی در مورد سختگیریهای بخش ممیزی اداره کتاب وزارت فخیمه ارشاد خواندم که دهها نمونه آن را قبلا هم شنیده بودم که ارشاد به ناشری گفته است جملهای را که از قول فرعون در کتابی که مجوز چاپ آن را در خواست کرده، به دلیل آنکه آن عبارت غیر توحیدی است از کتاب حذف کند تا به او اجازه چاپ داده شود !!
در کجای تاریخ فرعون باید حرف توحیدی بزند؟!
من معتقد به برخوردهای امنیتی در عرصه فرهنگ نیستم و نظر شهید مظلوم دکتر بهشتی را درمجلس خبرگان قانون اساسی در سال 1358قبول دارم که میگفت در جمهوری اسلامی نباید نظارت قبل از چاپ یا به تعبیر دیگرممیزی وجود داشته باشد بلکه باید ضوابط را اعلام واجازه داد کتاب چاپ شود بعد اگر ارشاد دید ضوابط قانونی در چاپ کتاب رعایت نشده با ناشر یا نویسنده طبق قانون رفتار کند.
اما این به آن معنا نیست که هرکس هرچه دلش خواست بنویسد و چاپ یا تولید بکند ودر حاشیه امن بنشیند و با به باد دادن زحمات چند صد ساله علما و محققان ارکان اعتقادی شیعه را به سخره گرفته و فدای مطامع حقیر سیاسی باند و جناح و دسته و سلیقه خود کند و بر هم خوردن اوضاع فرهنگی و معنوی و حتی سیاسی کشور رابا خیال راحت به تماشا بنشیند؟
با اندک نگاهی به محتوای این سی دی موهن که آدم با شنیدن بعضی استدلالهای آن در تطبیق روایات با بعضی اشخاص بعضا درداخل یا خارج آن همانند زشت رو بودن سفیانی بعنوان ملک عبدالله پادشاه اردن به عنوان سفیانی عصر ظهور که از قضا یکی از خوش چهره ترین حکام معاصر است! و نیز با نقل از بعضی اشخاص که کمترین وزنی برای ورود به این عرصه حساس دارند مطالب آن به خنده می افتد! میتوان به بضاعت علمی کسانی که این خطای بزرگ را مرتکب شدهاند پیبرد.
سخن این است:
-آیا بخش ممیزی سخت گیر وزارت ارشاد که از فرعون در یک کتاب بیان جملهای توحیدی انتظار دارد! به این کار مجوز داده است؟
-اگر مجوز داده چرا در این مورد روشنگری نمی کند ؟ و نمیگوید این کار به اجازه چه کسی بوده است؟
-اگر مجوز نداده است چرا در حالی که مامور ارشاد پس از چاپ هر کتاب باید به چاپخانه ها برود تا بر تعداد کتابهای چاپ شده را با برگه مجوز انتشار به لحاظ تعداد چاپ شده مطابقت دهد و بر آن نظارت کند این عرصه مهم در ارشاد از نگاهبان خالی است؟
من اگر جای وزیر محترم ارشاد که روزی با من و ما در سازمان فرهنگ و ارتباطات همکار بوده است، بودم به دو دلیل عدم نظارت یا عدم دقت فورا مسول یا مسولین مربوطه را عزل میکردم.
اگر مصادر امنیتی معلوم کنند بودجه تحقیق تولید و توزیع این سی دی را چه کسی داده است دستهای پنهان این کار آشکار خواهد شد.
آیا می توان ارتباطی بین تهیه کنندگان این سی دی با کسانی در این سالهای اخیر به دنبال مصادره مفهوم مهدویت و ظهور به نفع سلایق خود هستند قائل شد؟
خوب شد که رییس دولت در این مورد نسبت به مطالب مرتبط با خود عکس العمل مثبتی از خود نشان داد. که البته کافی نیست و باید از وزیر ارشاد بخواهد در این مورد پیگیری. و با متخلف یا متخلفان البته اگر خیلی نزدیک و خودی نباشند! برخورد کند.
چرا قوه قضاییه نباید دستهای پنهان و پشت پرده تهیه این سی دی موهن را شناسایی احضار و فورا برای تقلیل اثرات منفی که ممکن است این کار بر روی بعضی افراد بیمطالعه ایجاد کرده باشد محکمه تشکیل دهد؟
آیا قوه محترم قضاییه هنوز در رسیدگی به این امر مهم که نگرانی شدید مراجع و مراکز دینی را موجب شده تساهل خواهد کرد؟
چنین بنظر میرسد در ایران انقلابی و قانونمند هیچ شخص اعم از متدین یا غیر متدین انقلابی یا غیرانقلابی طلبه یا غیر طلبه مرکز دینی وابسته به این یا آن نباید از کمترین حاشیه امنی برخوردار باشد. این کار به دیگران جرئت تخلف خواهد بخشید.