بهنوش خرمروز: رایانهها هر روز کاراتر، قویتر، سریعتر و البته ارزانتر میشوند. همین امر به دانشمندان کمک کرده تا بسیاری از تحلیلها و مطالعاتی را که در محیط آزمایشگاهی نمیتوانستند انجام دهند، با استفاده از مدلهای رایانهای انجام بدهند.
همچنین، وقتی اطلاعات به صورت شبیهسازی رایانهای و در قالب مدل ارائه میشوند، در مقایسه با کوهی از اعداد و نمودار و جدول، قابل درکتر هستند و چشم انسان میتواند از آنها اطلاعاتی را بگیرد که شاید در بین واژهها و خطوط نتواند همین اطلاعات را درک کند.
در واقع چشم انسان میتواند الگوهایی را در مدلها ببیند که توضیح آنها با استفاده از هر روش دیگری دشوار خواهد بود. بنابراین، دریچه تازهای به روی محققین باز شد: مدلهای رایانهای.
به گزارش وایرد، امسال مرکز انرژی آمریکا میزبان مسابقهای با عنوان شب تجسم بود که میتوانید آن را مسابقه اسکار ویدئوهای شبیهسازی رایانهای بدانید.شما میتوانید برندگان این مسابقه را با خبرآنلاین دنبال کنید.
شبیهسازی که در این گزارش میبینید، به هستههای کهکشانی فعال میپردازد. در قلب هر یک از چندهزار کهکشان، یک سیاهچاله بسیار بسیار بزرگ در حال چرخیدن و بلعیدن انبوهی از مواد است. اخترشناسان قویترین و پرانرژیترین آنها را هستههای کهکشانی فعال یا به اختصار ای.جی.انها مینامند. دلیل این نامگذاری، جتهای بسیار قوی تابش است که از آنها فوران میکند.
علاوه بر تابش، ای.جی.انها باعث باردار شدن ذرات میشوند و همین امر، میدانهای مغناطیسی تولید میکند. با این که این میدان مغناطیسی بسیار ضعیف است، اما این شبیهسازی نشان میدهد که به احتمال زیاد آنها در شکل دادن به دنیایی که ما میبینیم سهم مهمی دارند.
پل سوتر، اخترفیزیکشناس دانشگاه ایلینویز که برای ساخت این شبیهسازی با دانشمندان علوم بصری و رایانه همکاری کرده، در اینباره میگوید: «این که چرا خطوط این میدانهای مغناطیسی اینقدر ضعیف هستند یک معما است. اما به احتمال زیاد آنها در فیزیک خوشههای کهکشان سهم بسزایی دارند.»
این مدل، خطوط یک میدان مغناطیسی ای.جی.ان را 6 میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ نشان میدهد که در فضایی به اندازه یک خوشه کهکشانی جای میگیرد. داوران این مسابقه، ویدئوی شبیهسازی میدان مغناطیسی هستههای کهکشانی فعال را به عنوان بهترین در دسته زیبایی بصری انتخاب کردهاند.
53272