پارک مات و مبهوت ایستاده بود و به داور نگاه می کرد درحالی که ورزشگاه غرق در شادی بود.
پارک نگاه می کرد و سری به نشانه تاسف نشان می داد. سرمربی تیم کره معتقد بود داور با یک اشتباه پوئن برتری ست دوم را به ایران داده است. نکته ای که شاید خیلی هم بی ربط نبود. علیرضا نادی در لحظه گذر از پیش روی سرمربی سابق تیم ملی لبخند می زد و دستی به شانه سرمربی سابقش کشید. امیر حسینی ، پاسور قدیمی تیم ملی در لحظه رسیدن سری به نشانه بی تقصیری نشان می دهد و پارک همچنان مبهوت است. تیم ایران که ست اول را باخته بود و ست دوم را هم 25 بر 23 و روی این امتیاز مشکوک آخر برده بود با همین تصمیم داور و فشار روانی جمعیتی که انگار پایانی بر خوشحالی شان نبود به یکباره از این رو به آن رو شد. انگار با همان ست پیروزی ترس بچه ها ریخت و فشار فریادهای جمعیت شد برای شان محرکی به سوی پیروزی . ست سوم که شروع شد ، کره ای ها تمام شده بودند. هر توپی برای ما پوئن بود. ولاسکو دیگر راحت بازی را نگاه می کرد و پارک بیچاره ، مثل همیشه در زمان درماندگی ، شده بود مردی یخی.
ایران در میان فریادهای « ایران ، ایران » بیش از 15 هزار نفر ، سب سوم را هم به راحتی آب خوردن و با نتیجه قاطع 25 بر14 به سود خود پایان برد تا سالن را آهنگ ریتم تند ؛« آروم آروم نگات توی نگام ...» و ریتم آهنگ ایران آرش و دی جی علی گیتور پر کند. جمعیت دست های شان را دور گردن حلقه کرده بودند . می پریدند خیلی موزون روی هوا و جشنی برپا بود. پرچم ایران به رقص درآمده بود که داشتیم می رفتیم فینال.
ولاسکو در آن هیاهو سعی می کرد چیزهایی به بچه هایش بگوید و برنامه ست آخر را برای شان تشریح کند و پارک تلاش می کرد راهی بیابد برای فرار از چاهی که در آن افتاده.
ایران ست چهارم را هم توفانی شروع کرد. توپ ها یک به یک می خوابیدند و اداهای همیشه جالب علیرضا نادی ، کاپیتان تیم ملی بود که انگار پایانی نداشتند. آقایان از یک سوی سالن فریاد می زدند:« 1، 2، 3» و از سوی دیگر خانم ها همنوایی می کردند :« ایران ، ایران ، ایران » و باز نوبت آقایان بود که بگویند:« 4، 5، 6» و خانم ها که فریاد می زدند:« همیشه قهرمان.»
ایران داشت به فینال می رفت و عجیب نبود که در ورزشگاه شعار « ایران قهرمان میشه ، خدا می دونه که حقشه را سر دهند. تیم ملی مدام ، 5 اختلاف امتیاز را در این ست هم حفظ کرده بود. ایران با این نتیجه داشت به بازی فینال می رسید تا حریف چینی باشد که به سختی از سد استرالیا گذشت. آنها درست به عکس ایران بودند که در تمام طول مسابقات تنها یک ست آن هم به همین کره داده بودند.
ایران ست چهارم را هم با اختلاف به پایان رساند درحالی که مردم یکصدا تنها نام کشورمان را فریاد می زدند. این بار در شبی که فوتبال مان با حذف نمایندگانش در لیگ قهرمانان آسیا داغدار بود ف والیبال که فضایی خانوادگی را در ورزشگاه سرپوشیده آزادی فراهم آورده بود و خانم ها بی هیچ مشکلی تیم ملی کشورشان را تشویق می کردند ، توانست شیرینی برد را به مردم کشورمان هدیه کند ایران وقتی در ست آخر به امتیاز 25 رسید که کره ای ها حتی به امتیاز 20 هم نرسیده بودند.