نادیا زکالوند: هر سال ماه‌های مارس و آوریل، لشکری از کرم‌های زردرنگ به درختان کاسیا (سنا) در سنترال هایلندز ویتنام هجوم می‌آورند و شروع به خوردن برگ‌های این درختان می‌کنند. لاروها، پس از رشد کامل، از قسمت بالایی درختان به پایین آمده و به دور خود پیله می‌زنند و پس از مدتی تبدیل به پروانه شده و پرواز کرده و می‌روند. اما اهالی این منطقه از ویتنام به کرم‌ها اجازه پیله‌سازی نمی‌دهند و آنها را برای تهیه خوراکی خوشمزه از روی درخت‌ها جمع‌آوری می‌کنند.
ابتدا کرم‌ها ۴ تا ۶ ساعت زنده نگه داشته می‌شوند تا دستگاه گوارش‌شان کاملا تخلیه شود. سپس آنها را شسته و درون آب جوش ریخته و با نمک و فلفل مزه‌دار می‌کنند.
محبوب‌ترین روش پخت این نوع کرم‌ها، سرخ کردن آنها در ماهیتابه است. این کرم‌ها با روغن خوک! سرخ شده و با سیر و پیاز تفت داده می‌شوند. درآخر به آنها برگ لیموی خردشده اضافه می‌کنند و طعمی بهتر به آن می‌دهند. غذای نهایی، دارای ظاهری طلایی، ترد و (به‌گفته ویتنامی‌ها) طعمی لذیذ است. البته برخی دیگر از افراد، این کرم‌ها را کبابی کرده و با برنج مصرف می‌کنند.
این کرم‌ها، به‌دلیل کوتاه بودن فصل جمع‌آوری آنها، قیمتی نسبتا گران دارند و هر کیلوی آن در منطقه سنترال هایلندز ۸ تا ۱۰ دلار و در نقاط دیگر ویتنام ۱۴ تا ۱۶ دلار ارزش دارد.
برخی از افراد به این غذا حساسیت دارند و البته هضم این خوراکی غیرمعمول برای دستگاه گوارش انسان کمی سخت است.
منبع: