به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،امام علی (ع) می‌فرمایند: «فیهِ رَبیعُ القُلوبِ وَیَنابیعُ العِلمِ وَ ما لِلقَلبِ جِلاءٌ غَیرُهُ» قرآن بهار دل‌ها و چشمه‌های دانش است و دل را جز به وسیله آن جلایی نیست. (نهج البلاغه خطبه ۱۷۶)صفحه ۱۷۲ قرآن با مثالی از بنی اسرائیل برای اهمیت امر به معروف آغاز می‌شود.
بنا بر روایت فارس، هنگامی که خدا صید ماهی در روز شنبه را ممنوع کرد بنی اسرائیل سه دسته شدند، یک دسته گوش دادند و دیگران را هم از صید ماهی نهی کردند، یک دسته تنها به فرمان خدا گوش کردند و یک دسته هم به فرمان خدا اهمیت ندادند و ماهی صید کردند اما عذاب شامل کسانی نشد که هم ماهی صید نکردند و هم دیگران را از ماهی گرفتن نهی کردند.
آیه ۱۶۷ سوره اعراف مژده نابودی بنی اسرائیل است که خدا می‌فرماید که تا پیش از قیامت گروهی بر بنی اسرائیل مسلط می‌شوند و عذابی سخت به آنها می‌چشانند. سپس می‌فرماید که آنها را گروه، گروه روی زمین پراکنده کردیم. این یعنی چند دستگی و آوارگی این قوم در سرزمین‌های مختلف که امروزه بسیار مشهود است. طبق این آیه هرگاه این اتفاق رخ دهد تا قیامت ادامه خواهد داشت و این یعنی از بین رفتن قدرت و شکست بنی اسرائیل.
جرم و جنایت‌های بنی اسرائیل بعد از حضرت موسی اوج گرفت و آنها با زورگویی رشوه‌خواری، دروغ بستن به خدا، توجیه کسب حرام و... نافرمانی خدا را مرتکب می‌شدند و توبه نمی‌کردند و به تکرار گناه تاکید داشتند. آنها خود را قوم برتر می‌دانستند و می‌گفتند که خدا ما را مجازات نمی‌کند. در حالی که این موضوع در هیچ جای تورات نیامده است.در آیه آخر صفحه به پرهیزکاران اشاره می‌کند که پاداش آنها نزد خدا محفوظ است.در ادامه تلاوت صفحه ۱۷۲ قرآن کریم با صدای شهریار پرهیزکار تقدیم می‌شود.