به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پلیس هند پس از آن‌که مقامات ۲۵ عنوان کتاب را به‌خاطر آن‌چه «روایت غلط و جدایی‌طلبی» خواندند ممنوع اعلام کردند، به کتاب‌فروشی‌ها در منطقه ناآرام هیمالیا، کشمیر، یورش برد.
این کتاب‌ها اوایل این هفته توسط اداره استانی تحت مدیریت فرماندار درجه دوم مانوج سینها ـ که توسط دولت ملی‌گرای هندو به رهبری نارندرا مودی منصوب شده است ممنوع اعلام شدند.
دستوری که ممنوعیت کتاب‌ها را اعلام کرده است، افراد را به‌خاطر فروش یا داشتن آثار نویسندگانی مانند رمان‌نویس برنده جایزه بوکر آرونداتی روی، پژوهشگر حقوق اساسی اِی‌جی نورانی، و مورخان کریستوفر اسنیدن، سومانترابوس و ویکتوریا اسکوفیلد تهدید به حبس کرده است.
۲۵ عنوان کتاب شناسایی‌شده به‌منظور تحریک جدایی‌طلبی و به‌خطر انداختن حاکمیت و تمامیت ارضی هند شناخته شده‌اند و این دستورالعمل صادرشده از سوی وزارت امور داخلی کشمیر اعلام شده است. در این دستورالعمل افزوده شده است که چنین آثار پژوهشی «نقشی حیاتی در گمراه‌کردن جوانان، تطهیر تروریسم و تحریک به خشونت علیه دولت هند ایفا می‌کنند».
این اقدام پس از «تحقیقات و پیدا شدن اطلاعات معتبر» درباره «پخش نظام‌مند روایت‌های غلط و ادبیات جدایی‌طلبانه» که «اغلب در پوششِ تفسیرهای تاریخی یا سیاسی» بود، صورت گرفت، اعلام شده است.
مطابق دستور ۲۵ عنوان کتاب «مشمول ضبط» مطابق قانون کیفری هند شده‌اند که عملاً گردش و مالکیت آن‌ها را در کشمیر ممنوع می‌سازد.
آثار یادشده شامل تفسیرهای سیاسی، مستندسازی موارد نقض حقوق بشر و روایت‌های تاریخی دربارهٔ این منطقه مناقشه‌خیز است.
کشمیر، یکی از نظامی‌شده‌ترین نقاط جهان، شناخته می‌شود اما تنها بخشی از آن عملاً تحت کنترل هند و بخش دیگری تحت کنترل پاکستان است. در بخشی که هند اداره می‌کند، جهاد مسلحانه‌ای برای استقلال باعث کشته‌شدن نزدیک به صد هزار نفر و به‌گفتهٔ مدافعان حقوق بشر، مفقودشدن اجباری هزاران نفر شده است.
در اوت ۲۰۱۹، دولت هند تضمین قانونی خودمختاری کشمیر را لغو کرد و آن را تحت حکومت مستقیم دهلی نو قرار داد. در پی آن، چندین گروه سیاسی ممنوع شد و هزاران فعال سیاسی، حقوقدان و دانشجو بازداشت شدند که بسیاری از آن‌ها هنوز در زندان به‌سر می‌برند.
در یورش‌های روزهای اخیر حتی دست‌فروش‌های خیابانی عرضه‌کننده نشریات چاپی در شهر اصلی سرینگر و شهرهای اطراف نیز در امان نماندند. تا پایان، رسانه‌های محلی گزارش دادند که چندین جلد از کتاب‌های ممنوعه ضبط شده است.
همین ممنوعیت اقتدارگرایانه دولت هند خشم مردم را برانگیخته است. محبوبه مفتی، وزیر ارشد پیشین، گفت که ممنوع‌کردن کتاب‌ها تاریخ را پاک نخواهد کرد و تنها تفرقه را شعله‌ورتر می‌سازد.
او گفت: «در کشمیر، بی‌صدایی نسبت به صداهای دموکراتیک و آزادی‌های بنیادین، جدایی و بی‌اعتمادی را عمیق‌تر می‌کند، سانسور ایده‌ها را خاموش نمی‌کند؛ بلکه پژواک آن‌ها را تقویت می‌کند.»
میرواعظ عمر فاروق، روحانی بلندپایه و چهره‌ای برجسته در جنبش سیاسی خواهان استقلال، گفت که این ممنوعیت «تنها ناامنی‌ها و درک محدود عاملان چنین اقدامات اقتدارگرا را نمایان می‌سازد و تضادی را نشان می‌دهد که هم‌زمان با میزبانی پرغرور جشنواره کتاب برای عرضه تعهد ادبی خود رخ می‌دهد».
«آزادی» اثر آرونداتی روی، مجموعه‌ای از مقالاتی که به هزاران نفری اشاره دارد که ظاهراً توسط نیروهای هندی در کشمیر کشته یا ناپدید شده‌اند، نیز در فهرست کتاب‌های ممنوعه قرار دارد. روی سال گذشته جایزه پن پینتر را از آن خود کرد و به‌عنوان «صدای درخشان آزادی و عدالت» ستوده شد.
این نویسنده نامدار با شکایتی در دهلی مواجه است که مربوط به سخنرانی او در سال ۲۰۱۰ است که ابراز تردید درباره این ایده بود که کشمیر جزء لاینفک هند است.
آقای بوس، مورخ هندی که کتابش «کشمیر در دوراهی» در میان کتاب‌های ممنوعه قرار داشت، «هرگونه و تمام اتهامات هتک‌آمیز» علیه آثارش را رد کرد.
او به خبرگزاری پی‌تی‌آی گفت: «من از سال ۱۹۹۳ روی کشمیر در کنار موضوعات متعدد دیگر کار کرده‌ام. در تمام این مدت هدف اصلی من شناسایی مسیرهایی به‌سوی صلح بوده است تا خشونت پایان یابد و آینده‌ای پایدار بدون ترس و جنگ نصیب مردم منطقه منازعه، هند به‌طور کلی و شبه‌قاره گردد. من مدافعی متعهد و اصولی برای راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز و حل اختلافات مسلحانه هستم، چه در کشمیر و چه در جاهای دیگر دنیا.»
آنگانا چاترجی، نویسندهٔ کتاب ممنوعه «کشمیر: پرونده برای آزادی»، گفت که رژیم‌های اقتدارگرا کتاب‌ها را برای تثبیت و بسیج قدرت خود ممنوع می‌کنند «زیرا آن‌ها از طریق سرکوب، ترس و خشونت حکومت می‌کنند».
دیوید دِواداس، نویسنده «در جستجوی آینده: داستان کشمیر»، استدلال کرد که ممنوع‌کردن کتاب‌ها «بر ضدِ ریشه‌های ایده‌های دموکراتیک ما و روح تمدنی‌مان است».
او با اشاره به آتال بیهاری واجپایی، نخست‌وزیر سابق اشاره کرد گفت: ««کتاب من قویانه از صلح، گفت‌وگو و دموکراسی در روحیه روند صلح نخست‌وزیر واجپایی حمایت می‌کند که در زمان تکمیل کتابم به ثمر رسیده بود. من آن روند صلح را تمام‌قد حمایت می‌کردم»
عفو بین‌الملل هند در پستی در ایکس (توییتر) گفت که موج سرکوب کتاب‌ها «فقط درباره کشمیر نیست». «این درباره آزادی بیان است»، این گروه حقوقی نوشت. «اگر کتاب‌ها بدون هیچ‌گونه روند قانونی خاموش شوند، مردم نیز می‌توانند خاموش شوند.»
در فوریهٔ امسال، پلیس به‌طور مشابه به کتاب‌فروشی‌ها یورش برد و صدها نسخه مرتبط با یک سازمان بزرگ اسلامی در کشمیر را توقیف کرد.
در سال ۲۰۱۱، پلیس علیه مسئولان آموزشی کشمیر به‌خاطر یک کتاب درسی برای دانش‌آموزان سال اول که واژه «ظالم» را با طرحی شبیه به تصویر یک پلیس نشان داده بود، اتهام‌نامه‌ای تنظیم کرد.
یک سال پیش از آن، پلیس یک مدرس دانشگاه را بازداشت کرده بود به این اتهام که او از دانشجویانش امتحان زبان انگلیسی گرفته که مملو از سوالاتی بود که به عملیات سرکوب اعتراضات چالش‌برانگیز حکومت هند در منطقه حمله می‌کرد.
مترجم: ریحانه اسکندری
منبع: ایندپندنت
59244