محمود حاج‌زمان: زمانی‌که ورزشکاران باستانی در گود زورخانه حرکت معروف چرخ زدن را انجام می‌دهند، یک نقطه را در مقابل خود به عنوان مرجع انتخاب می‌کنند و سعی می‌کنند که با ثابت نگاه داشتن نگاه خود بر روی آن، تا آنجا که ممکن است بچرخند؛ تکنیکی که هنرمندان باله نیز از آن استفاده می‌کنند.
اما به گزارش نیوساینتیست، نشانه رفتن تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی به یک نقطه ثابت هنگام نقشه‌برداری از آسمان به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. تلسکوپ فرمی در حالی‌که در مدارهای متناوب بین شمال و جنوب زمین حرکت می‌کند، هر 95 دقیقه یک بار زمین را دور می‌زند و در عین حال برای اینکه صفحات خورشیدی خود را رو به خورشید نگاه دارد، هر 54 روز نیز یک گردش کامل دیگر را انجام می‌دهد.
عکس زیر چشم‌انداز تلسکوپ فرمی را از پرتوهای گاما ساطع شده توسط تپ‌اختر بادبان نشان می‌دهد، عکسی که توسط تلسکوپ میدان بزرگ (LAT) آن طی آگوست 2008 تا آگوست 2010 / مرداد 1387 تا مرداد 1389 گرفته شده است. تپ‌اختر بادبان یک ستاره نوترونی در صورت فلکی بادبان است که با سرعت سرسام‌آور 11 بار در ثانیه به دور خود می‌چرخد. این تپ‌اختر درخشان‌ترین و بادوام‌ترین منبع پرتوهای گاما در آسمان است که یک نقطه مرجع را برای چرخش تلسکوپ فرمی فراهم می‌کند.
53275